21 vieraśnia ŭ Ekanamičnym sudzie Miensku adbudziecca sud nad čałaviekam, jaki šyje i pradaje bieł-čyrvona-biełyja ściahi, piša «Radyjo Svaboda».
Ciapier jon pracuje jak ramieśnik, ale na momant kantrolnaj zakupki hetaha statusu nia mieŭ. Sudzić Alaksandra buduć za niezakonnuju pradprymalnickuju dziejnaść. Sam jon z hetym nia zhodny.
«Pašyŭ niekalki ściahoŭ, razdaŭ siabram i raźmiaściŭ abjavu, što pašyju na zamovu. I tut da mianie pryjšli», — kaža Alaksandar.
Alaksandar raskazaŭ, jak prachodziła kantrolnaja zakupka, vynikam jakoj stała pozva ŭ sud.
«Napiaredadni pazvaniŭ mužčyna, skazaŭ, što im u firmu treba 10 takich ściahoŭ. Mnie b naścierahčysia, što za firma takaja, ale nie padumaŭ.
Paśpieŭ pašyć tolki adzin ściah, jak 28 žniŭnia jany pryjšli ŭtroch, pahladzieli na moj ściah, zapłacili 25 rubloŭ i tady dastali «korački».
Potym pavieźli mianie na svajoj mašynie ŭ rajadździeł, a pa darozie patrabavali, kab uziaŭ na siabie vyrab jašče 10 ściahoŭ, jakija byli ŭ ich u mašynie.
Kazali, što ich pašyła niejkaja ciažarnaja dziaŭčyna, i kali ja nie chaču, kab ciažarnuju sudzili, dyk mušu ŭziać na siabie jaje vinu. Admoviŭsia. Pačali pahražać, što padkinuć narkotyki, adpraviać na Akreścina.
Pratrymali ŭ RUUS 6 hadzin, choć u pratakole zapisali, što 15 chvilin. Usio ž vypuścili, ale ciapier budzie sud. Pahražaje vialiki štraf», — skazaŭ Alaksandar.
Pavodle Alaksandra, ciapier jon pracuje ŭ statusie ramieśnika. Da vizytu milicyi jon nie afarmlaŭ ramieśnictva, bo, jak kaža, «nia viedaŭ, što za šyćcio ściahoŭ moža być niejkaja adkaznaść».
Častku svaich vyrabaŭ jon pradaje, častku doryć siabram i znajomym.
Alaksandar kaža, što paznaje svaje ściahi na vulicach.
«Pa natury ja perfekcyjanist, damahajusia, kab usio było idealna: švy roŭnyja, biaz chvalaŭ, kab usie pamiery całkam vytrymlivalisia. Tamu, jak ubaču blizka svoj ściah, abaviazkova jaho paznaju. Nu i, naturalna, hanarusia tym, što zrabiŭ svaimi rukami», — kaža Alaksandar.
Vyrabam ściahoŭ Alaksandar zaniaŭsia tolki sioleta ŭ žniŭni. Raniej jon pracavaŭ u banku, potym zajmaŭsia nahladam za chatnimi žyviołami, ale toj mały biznes spyniŭsia z pryčyny epidemii karanavirusu.
U žniŭni, jak pačalisia masavyja pratesty, pašyŭ dla siabroŭ bieł-čyrvona-bieły ściah i ŭbačyŭ, što takija ściahi karystajucca vielizarnym popytam.
«U kancy žniŭnia byŭ čas, kali źnik šoŭk, patrebny dla ściahoŭ, taki byŭ šalony popyt. Ciapier rynak bolš-mienš nasyčany, ale ŭsio roŭna ściahoŭ treba šmat i samych roznych pamieraŭ», — kaža Alaksandar.
Ułasny bieł-čyrvona-bieły ściah Alaksandar nabyŭ jašče ŭ 2013 hodzie ŭ Tavarystvie biełaruskaj movy. Kaža, što dobra viedaje historyju ściaha i nia bačyć nivodnaj padstavy, kab hramadztva jaho nie pryniało.
«Čyrvona-zialony mnie nie padabajecca z pryčyny niesumiaščalnaści koleraŭ. I tyja padziei, jakija pad im adbyvajucca, ja nie ŭchvalaju. A bieł-čyrvona-bieły — heta pryhoža i dla mianie napoŭniena zusim inšym sensam — baraćboj za svabodu», — tłumačyć Alaksandar.
«Dla niekatorych hety ściah staŭ papularny z sytuacyjnych pryčyn jak symbal pratestu suprać taho, što ŭ ich skrali hałasy. Ale jon pra bolš hłybokija rečy — pra svabodu i niezaležnaść krainy, u jakoj ciapier jość ułasny narod. Tamu vieru, što jon abaviazkova vierniecca i na dziaržaŭnyja flahštoki», — miarkuje Alaksandar.
