Kamisija pa baraćbie ź iłženavukaj i falsifikacyjaj navukovych daśledavańniaŭ pry prezidyumie Rasijskaj akademii navuk zajaviła, što hamieapatyja — lačeńnie zvyšmałymi dozami indyvidualna padabranych lekaŭ — źjaŭlajecca antynavukovym, a sami leki ŭvohule niebiaśpiečnyja dla zdaroŭja. Na dumku biełaruskich daktaroŭ Volhi Pierasady i Źmitra Sałoškina, hamieapatyčnyja preparaty mohuć nie dapamahčy, ale nie mohuć naškodzić.
Fota urologexp.com
Doktar miedycynskich navuk, staršynia Respublikanskaha hamieapatyčnaha abjadnańnia ŭ składzie Biełaruskaj asacyjacyi daktaroŭ Volha Pierasada kaža, što nie było takoha, kab chtości skardziŭsia na hamieapatyčnyja leki.
«U Rasii krychu inakš stavilisia da hamieapatyi. Užyvali jaje vielmi šyroka, moža, navat zanadta šyroka, — kaža Volha Pierasada. — Hetaja sistema lekavańnia isnuje ŭžo bolš za dźvieście hadoŭ, z časoŭ Samuela Haniemana, navukoŭca, jaki pačaŭ jaje vykarystoŭvać. Hamieapatyja — heta taksama lačeńnie lekami, inšaja sprava, jak ich atrymlivajuć. Mohuć i z rakaviny maluska, i ź jadu pčały. Sens u tym, što heta minimalnyja dozy rečyvaŭ, i jany nie zaŭsiody pryznajucca ŭ miedycynie».
Doktar miedycynskich navuk akcentuje, što hamieapatyčnyja preparaty mohuć nie prynieści efiektu, ale naškodzić jany dakładna nie mohuć. Adnak, zaŭvažaje spadarynia Pierasada, lubyja leki, navat vielmi mocnyja, dla niejkaha čałavieka mohuć być nieefiektyŭnymi.
«Moža być, ich ličać niebiaśpiečnymi, tamu što čałaviek całkam pieraklučajecca na hety vid terapii i nie pravodzić albo adciahvaje inšy, patrebny jamu, — miarkuje Volha Pierasada. — Ale ž usio treba rabić z rozumam. Spraktykavanyja daktary musiać lačyć i hamieapatyčna, prosta treba viedać mietodyki. Za miažoj nichto nie dzielić daktaroŭ pa praktykach, jany majuć prava lačyć lubymi mietadami. Hałoŭnaje, kab doktar hetyja mietady viedaŭ, razumieŭ i pravilna vykarystoŭvaŭ».
Spadarynia Pierasada dadaje, što vialiki ŭniosak hamieapatyi ŭ ahulnuju miedycynu ŭ tym, što jana dapamahaje ŭbačyć čałavieka całkam.
«U nas ciapier vuzkaja śpiecyjalizacyja ŭ miedycynie: adzin śpiecyjalist hladzić straŭnik, inšy — serca. I niama takoha, jaki b hladzieŭ na ŭsio ahułam, — tłumačyć doktar miedycynskich navuk. — I voś prychodzić čałaviek, i serca ŭ jaho dobraje, i straŭnik. Śpiecyjalisty jaho adpraŭlajuć, bo z orhanami, na jakich jany śpiecyjalizujucca, usio ŭ paradku, a čałavieku balić. Tut hamieapaty i dapamahajuć, jany bačać čałavieka całkam. Tolki za heta im treba skazać dziakuj.
U miedycynie jość adna niebiaśpiečnaja tendencyja — kateharyčnaść. Spačatku chvalać preparaty, ličać panacejaj ad usich chvarob, a potym pačynajuć hanić. U miedycynie nielha być kateharyčnym, bo arhanizm čałavieka da kanca nie spaznany, jak i šmat hadoŭ tamu».
Sałoškin: Hamieapatyja — nie miedycynski kirunak, a štości «kalamiedycynskaje»
Aniestezijołah-reanimatołah Źmicier Sałoškin adnaznačna śćviardžaje, što hamieapatyčnyja preparaty — nie miedycynskija. Chutčej, ich možna pastavić dzieści kala BADaŭ.
«Hamieapatyja — nie miedycynski kirunak, a štości «kalamiedycynskaje», — tłumačyć spadar Sałoškin. — Ja za toje, kab na hamieapatyčnych preparatach była markiroŭka, što ich efiektyŭnaść nie dakazanaja. Adnak tady treba było b markiravać i takija preparaty, jak «Hraprynasin» ci «Arpietoł», tamu što heta choć i miedycynskija leki, ale ich efiektyŭnaść taksama nie dakazanaja».
Źmicier Sałoškin zaŭvažaje, što na hamieapatyčnych preparatach niama raśpisanych miechanizmaŭ dziejańnia, jak i na jakija orhany jany ŭpłyvajuć. To bok u daktaroŭ, jakija karystajucca hamieapatyjaj, jość svaja teoryja, adpaviedna jakoj jany źmiešvajuć mini-dozy roznych rečyvaŭ i pišuć, što jany dziejničajuć.
«Majo staŭleńnie da hamieapatyi tradycyjnaje: heta dapamožnyja srodki, jakija nielha vykarystoŭvać u jakaści asnoŭnaha lačeńnia, — raspaviadaje doktar. — Niama hamieapatyčnych lekaŭ, naprykład, ad pnieŭmanii. A hamieapatyčnyja leki ad taho, što dzicionak zanadta aktyŭny ci drenna zasynaje, albo dla prafiłaktyki virusnych chvarob, — heta ŭsio takija stany, dzie nielha naškodzić.
Dzicionak nie chvareje ad hamieapatyčnych pihułak, ci jon prosta nie sustrakaŭ nikoha sa śviežaj virusnaj infiekcyjaj — heta dakazać niemahčyma. Da prykładu, pryščepka ad adzioru ci vietranoj vospy dziejničaje, chvaroba spyniajecca i bolš nie raznosicca pamiž ludźmi. Kali b hamieapatyčnyja leki harantavana pavyšali imunitet i nieŭsprymańnie da virusnych infiekcyj, my b nazirali źnižeńnie raspaŭsiudžańnia virusnych infiekcyj, nie było b siezonnych uspyšak. Jany ž usio adno jość, niahledziačy na toje, što ludzi karystajucca hetymi pihułkami».
Spadar Sałoškin davodzić, što lubaja virusnaja chvaroba, kali nie nastupajuć niejkija ŭskładnieńni, pieraadolvajecca samim arhanizmam.
«Jak kažuć, kali vy lečycie VRVI — jano prachodzić za tydzień, kali nie lečycie — za siem dzion. U hety čas možna pić lubyja pihułki, vy ŭsio adno papraviciesia, — tłumačyć doktar. —
Prosta čym mienšyja dzieci, tym składaniej baćkam ničym ich nie lačyć. Jany nie mohuć supakoicca tolki tym, kab źbić tempieraturu i dać pićcio. Vielmi chočacca dać štości jašče. Tady hamieapatyja prychodzić na dapamohu, bo jana biasškodnaja. Baćki nabyvajuć hetyja pihułki, i, što asabliva dla ich dobra, treba, naprykład, kožnuju hadzinu davać pa try z pałovaj bubinki. Baćki zaniatyja ceły dzień, jany supakojvajucca. Voś u hetym tak, hamieapatyja nasamreč dapamahaje».
Navukoŭcy RAN pryznali hamieapatyju łženavukaj
