Na litoŭska-biełaruskim pamiežžy ŭ čarhovy raz prajšoŭ muzyčny fest Be2Gether. Siarod inšych, jaho razam naviedali pasły pasły Biełarusi ŭ Litvie Dražyn i Litvy ŭ Biełarusi Bahdonas. Z Narviliškaŭ piša Liza Kavalčyk.
Namiotavaje miastečka pad Narviliškami.
Pasły Dražyn (u centry) i Bahdonas (sprava) taksama naviedali fiestyval.
Čysty lod byŭ papularnym łasunkam.
Daroha na Narviliški.
Centr biełaruskaje prahramy, kancert Volskaha, sabraŭ 200 čałaviek.
Kali ŭ minułyja razy padčas praviadzieńnia festu Be2Gether na biełaruskaj mytni składali apieratyŭnyja śpisy ź imionami naviednikami paŭpadpolnaha festu, dyk sioleta dajšło da poŭnaj jaho poŭnaj lehalizacyi. Pry pierasiačeńni miažy maładyja biełarusy vyśviatlali, što abšukvać i zanasić choć u jakija śpisy ich nichto nie źbirajecca. Na razhublenyja pozirki maładzionaŭ pamiežniki viesieła reahavali: «Štości vy niejkija mutnyja. Ci vy chočacie trapić na fiestyval, ci vy nie? Jedźcie ŭžo, jedźcie, a to sapraŭdy praviarać budziem».
Biełaruskich budanoŭ na Be2Gether ažno try.Halereja sučasnaha mastactva «Ŭ» vystaviła ŭ svajoj pavieci dy-džejaŭ i maječki «Za, Biełaruś!». Na impravizavanym podyumie z draŭlanych skryniaŭ vystupali Vital Ryžkoŭ, Maryja Martysievič i Alesia Bašarymava. Razumiejučy praz paŭsłova, litoŭskaja publika razharačyłasia, i dumajučy, što tut idzie impravizavanaje spabornictva rečytatyvaŭ, raśpichvajučy paetaŭ, pačali leźci na scenu z rep-ipravizacyjami ŭłasnaha sačynieńnia.
Hramadskaja kampanija za pryščapleńnie biełaruščyny masam «Budźma biełarusami!» ŭ svaim budanie častavała dy-džejami i rośpisam pa ciele. Tamsama adbyłasia litoŭskaja prezientacyja bieła-čyrvonych sakołak z nadpisam «Ja jość» i maječak z nacyjanalna aryjentavanym sabakam Valetam (aŭtarstva Lavona Volskaha). Litoŭcaŭ tut taŭkłosia najbolš. «Bulba» i «Łukašenka» — hetyja słovy tut hučali najčaściej.
«Vas tut na festyvali stała bolš, — kaža litoŭskaja dziaŭčyna Anita, jakoj biełaruski mastak Aleś Tabolič nanosić bodzi-art na hrudku. — Nu što skazać pra biełarusaŭ? Nijakich pretenzijaŭ da ludziej, tolki stanoŭčyja emocyi, ale, pamiž nami, jak možna spakojna tryvać Łukašenku?»
La namiotavaha łahiera, bližej da narodu, stajaŭ nievialiki namiot hramadskaha ruchu «Havary praŭdu». Praŭda žyćcia — u lubuju chvilu moža pajści doždž, i tamu praŭdahavarylcy razdavali daždžaviki ź simvolikaj kampanii.
Faktyčna čaćviortym biełaruskim paviljonam zrabiłasia sielpo ŭ blizkaj vioscy Narviliški. U vioscy, nasielenaj biełarusami, mahazin zaklična hareŭ dadatkovaj iluminacyjaj i pradavaŭ piva ŭ dva razy tańniej, čym na feście.
Kali aŭstralijskaja fryk-dyskateka Empire of the Sun sabrała blizu tysiačy litoŭcaŭ i biełarusaŭ, dyk ajčynnyja hurty źbirajuć adno svaich. Ale nie biady: vyjšła vielmi ŭtulna. Na zachodzie sonca blizu 200 čałaviek u atmaśfiery łučnaści dušaŭ prasłuchali novuju prahramu Lavona Volskaha «Biełaja jabłynia hromu»na słovy ajčynnych paetaŭ i novyja z kampazicyi «Krambambuli». Paśla kancertu Lavon niejki čas byŭ dastupny ŭ reale dla sumiesnych fotazdymańniaŭ.
Kali biełaruskaj prysutnaści na pamiežnym feście paboleła, dyk biełarusaŭ da žalu, nie. Za 185 tysiačaŭ možna było nie tolki nabyć kvitok, ale i aŭtamatyčna atrymać litoŭskuju vizu, i šmat chto vykarystaŭ svoj prajazny dakumient u Litvu, kab prajechacca na Bałtyjskaje mora abo ŭ Vilniu. Ale chto prybyŭ na Be2Gether, nie škadavali: «Tut tak svabodna, — kaža Viktar ź Minsku, u adnoj ruce kubak ź pivam, u druhoj mały syn. — Ale ŭ nas takoha vialikaha festu ŭjavić niemažliva — nie toje što mahčymaści nie dazvalajuć, ale pačalisia b biaskoncyja pravierki arhanizataraŭ, pieraškody. Niejak tak składana nam dajucca padobnyja mierapryjemstvy».
Akramia muzyki na Be2Gether byŭ zvykły ŭžo nabor atrakcyjonaŭ.Futboł nie hladzieŭ nichto — zaŭsiody možna było nabrać siabroŭ u Biełarusi i spytać lik (bałazie zona pakryćcia tam biełaruskaja).Śpiarša možna było razmalavać cieła bodzi-artam, potym vykačacca ŭ hraziucy i naastaču pamiedytavać u paviljonie ź indyjskaj muzykaj.
Navat pamiežniki spryjali śviatočnamu nastroju. U NATOpadobnaj formie litoŭskija pamiežniki vielmi malaŭniča hladzielisia z palavymi binoklami, jakimi jany ahladali ŭciešanuju moładź, a ich biełaruskija kalehi aśviatlali pierymietr miažy zyrkimi pražektarami.
Z najbolš čakanych hurtoŭ byli ŭkrainskija «Hajdamaki» — u šaravarach, z asialedcami i elektrahitarami, a taksama z kasoj napieravies,zaviali publiku z paŭabarota i daviali, što niezdarma užo stolki hadoŭ prafiesijna pracujuć žyvoj ikonaj ukrainščyny. Zusim ź inšaj, užo z elektra-chipchopavaj, opiery byŭ vystup Roots Manuva. I na hałoŭnuju stravu — viečna paholenaja salistka Skin choć nie vykanali ŭsie svaje chity, ale jaje hurt Scunk Anansie davioŭ publiku da ekstazu, kali ŭžo na druhoj pieśni jany parvali baraban, i kolki kampazicyjaŭ vykanaŭ u akustyčnaj viersii.
* * *
NN pra Narviliški 100 hadoŭ tamu
Narvieliški. Za lesam — reštki ahramnistych muroŭ staradaŭniaha manastyra. Ciapier jašče staić vializnaja zvanica, ale na miescy samoha manastyra staić užo tolki… kryž. Nižej ža zbudavany novy vialiki na dva etažy dom. Tut vučać ciapier maładych dziaŭčatak roznych haspadarskich rabot.
Jadvihin Š. «Listy z darohi»
«NN». №26. 1910
