Muratava — fihurantka spravy ab błakavańni čyhunačnych šlachoŭ i raźviešvańni pudził u Breście. Joj byli vystaŭlenyja abvinavačvańni pa č. 2 art. 339 KK (Złosnaje chulihanstva). Z 26 studzienia i da suda dziaŭčyna znachodziłasia pad chatnim aryštam.
U vinu Muratavaj staviłasia vyviešvańnie maniekiena (lalki-pudziła) z nadpisami «AMAP».
18 maja Alina była asudžanaja sudom Leninskaha rajona Bresta na 1 hod pazbaŭleńnia voli ŭ kałonii ahulnaha režymu. A praź miesiac — vyjšła zamuž u miascovym SIZA.
Alina i Valery
«My razam z Alinaj užo kala 4 hadoŭ, — raskazaŭ «Našaj Nivie» Valery, ciapier užo muž dziaŭčyny. — Jakraz pierad jaje chatnim aryštam źjechalisia. Razmovy pra šlub u nas da taho byli, ale my nie śpiašalisia. A tut takija padziei — nu i vyrašyli, što heta budzie pravilnym, raśpisacca zaraz. I z majho boku — heta takaja dadatkovaja padtrymka dla Aliny. Tym bolš, što viasielle my ŭ lubym vypadku asabliva śviatkavać nie źbiralisia.
Ja sabraŭ dakumienty: dazvoł u sudździ, papiery z ZAHSa, usio pieradaŭ u SIZA, tam pryznačyli datu — 15 červienia. Nu i siońnia my raśpisalisia. Ja pryjšoŭ u zvyčajnych džynsach — tudy ž, u SIZA, navat z kvietkami nie prapuściać.
Piarścionki nam dazvolili adzieć, ale amal adrazu paśla źniali.
Śviedkaŭ nie było. Prysutničała dziaŭčyna — rabotnica SIZA i toj, chto raśpisvaje, z ZAHSA.
U Aliny byŭ narmalny nastroj: była badzioraja. Vyhladaje dobra, moža navat papraviłasia trochi. Cikava, što jana jašče ranicaj nie viedała, što viasielle budzie mienavita siońnia: ja pisaŭ joj list, ale jon, zdajecca, nie paśpieŭ dajści. Voś taki byŭ siurpryz.
Paśla nam dali chviliny 2 pahavaryć i Alinu adrazu vyvieli.
Ci ŭpeŭnieny ja ŭ takim učynku? Kaniečnie! Što ja dačakajusia jaje, to taksama ŭpeŭnieny na ŭsie 100. Kab nie byŭ upeŭnieny, to pra šlub i nie dumaŭ by. Svajaki taksama nie adhavorvali, dy i nie ich heta sprava. My z Alinaj usio ž nie padletki: mnie 31, joj 27».
