Foto pixabay.com
Chacia pošuki mahiły Čynhischana pakul nie dali pośpiechaŭ, jany paspryjali uźniknieńniu inavacyjnaha prajekta, jaki moža dapamahčy abaranić biełych miadźviedziaŭ.
Usio pačałosia z Toma Śmita, dacenta pryvatnaha Univiersiteta Bryhama Janha ŭ amierykanskim štacie Juta. Adnojčy ŭviečary Śmit pačuŭ pa radyjo, jak niejki ekśpiert raspaviadaŭ pra vykarystańnie admysłovaha mietadu radyjołakacyjnaha sintezavańnia apiertury dla pošuku mahiły Čynhischana. Daśledčyki ŭžyvali hety mietad, kab, niahledziačy na krony dreŭ, vieści radyjołakacyjnyja zdymki pavierchni ŭ pošukach reštkaŭ pachavalnych zbudavańniaŭ u Manholii, raspaviadaje Guardian.
Śmit taksama vyśvietliŭ, što hety mietad dapamahaje vajskoŭcam znachodzić abjekty voraha, schavanyja pad kamuflažam, i, mahčyma, takim ža čynam navat možna znachodzić achviar śniežnych łavin. Tamu Śmit zrazumieŭ: takaja technałohija moža prydacca dla taho, kab vyjaŭlać miescaznachodžańnie śniehavych «bierłahoŭ», kudy samki biełych miadźviedziaŭ zakopvajucca na čas ciažarnaści i dla naradžeńnia miedźviedzianiat.
Bieły miadźviedź zaniesieny ŭ Mižnarodnuju Čyrvonuju knihu, va ŭsim śviecie ich zastałosia mienš za 26 tysiač. Kali b byŭ znojdzieny srodak dla vyznačeńnia miescaznachodžańnia «bierłahoŭ», heta dazvoliła b zabaranić ludziam naviedvać tyja miaściny.
U pracy ź biełymi miadźviedziami samaje važnaje — znajści pravilnuju častatu impulsaŭ, kab jany pranikali praź śnieh, ale pry hetym fiksavali miescaznachodžańnie miadźviedzicy.
Padčas pieršych testaŭ z makietami «bierłahoŭ» mietad pakazaŭ dobryja vyniki. Ciapier technałohiju płanujuć pravieryć na narviežskim Špicbierhienie abo ŭ kanadskim Čerčyli.
