Pa siužecie dźvie siamiejnyja pary adnačasova zasialajucca ŭ susiednija kvatery albo chutčej charakternyja dla Hankonha pakojčyki haściničnaha typu, dzie składvajecca asablivaja «kamunalnaja» atmaśfiera, farmirujecca asobnaja kultura z hulnioj u madžonh i hublajecca naležnaja adasoblenaść ad navakolla. Dziejańnie «Luboŭnaha nastroju» adbyvajecca ŭ 1960-ch i, pavodle režysiora, moža naležać tolki hetamu dziesiacihodździu.
Hałoŭnyja hieroi Čou i Su kamunikujuć jak susiedzi, a ŭ vyniku vyjaŭlajuć, što ich žonka i muž zdradžvajuć im adno z adnym. Zrešty, nasamreč siužet «Luboŭnaha nastroju» budujecca nie na dziejańniach, a na paŭtonach, zamoŭčvańniach i tajemnych žadańniach, a Kar Vaj tut robić niemahčymaje — pieradaje tamleńnie i bol ad kachańnia.
Karcina źjaŭlajecca viaršyniaj tvorčaści režysiora, vyznačajecca nadzvyčajnaj apieratarskaj pracaj i maje vykštałconuju muzykalnuju padborku. Na Kanskim kinafiestyvali ŭ 2000 hodzie jana atrymała premii za najlepšaha akciora i techničnyja dasiahnieńni.
Hetym filmam, jak i šeraham inšych svaich rabot, Kar Vaj raźvitvajecca z Hankonham XX stahodździa — takaja zaduma ŭźnikła pry padrychtoŭcy pieradačy Hankonha ad Vialikabrytanii Kitaju, što zdaryłasia ŭ 1997-m.
Prakat filma arhanizuje kampanija «Art Karparejšn», jon budzie pakazvacca na vialikim ekranie da kanca sakavika.
