Prahramist Alaksiej Machańkoŭ źnik paśla Maršu 8 listapada. Jaho siabroŭka Kaciaryna raskazała «Našaj Nivie», što jany damaŭlalisia sazvanicca ŭviečary, ale na zvanok nie adkazaŭ.
Paśla brutalnych chapunoŭ proźvišča Machańkova znajšli ŭ śpisach Kastryčnickaha RUUS. Nibyta zatrymlivali jaho niedzie na praśpiekcie Pieramožcaŭ, u rajonie vulicy Miastroŭskaj, dzie jon i žyvie.
«Na nastupny dzień jaho pieraviali ŭ Žodzina, — raskazvaje Kaciaryna. — Adtul jon nie vychodziŭ, ale 10 listapada ŭ śpisach jon nie źjaviŭsia».
Možna było b padumać, što čałaviek dahetul na sutkach. Ale, pa aficyjnaj infarmacyi, Machańkova adpuścili i dali štraf 3 bazavyja vieličyni — takuju infarmacyju «Našaj Nivie» dali ŭ pres-słužbie MUS.
Ale Kaciaryna piarečyć.
«Na vychadzie z turmy ŭ Žodzinie štodzień dziažurać vałanciory, jany zapisvajuć źviestki ŭsich, chto vychodzić. Alaksiej Machańkoŭ nie vychodziŭ. Takoha čałavieka nie bačyli i nie pierapisvali. My pačali abzvońvać inšyja miescy: Baranavičy, Mahiloŭ, Akreścina, RUUS, kudy pryvieźli ad pačatku. Nidzie jaho niama. Učora my padali zajavu na źniknieńnie čałavieka», — dadała Kaciaryna.
Pa słovach dziaŭčyny, maci i siastra Alaksieja znachodziacca za miažoj, sam jon žyvie adzin — pracuje prahramistam, ciapier dystancyjna.
Chvaliŭsia, što z paniadziełka padvalić šmat raboty, bo namalavaŭsia niejki bujny prajekt, tamu, maŭlaŭ, nie moh voś tak pačać hulacca ŭ chovanki z pracadaŭcami i blizkimi.
Jahony siabra, jaki mieŭ dublikaty klučej ad kvatery, prychodziŭ tudy i zabraŭ pracoŭny noŭtbuk. Z hetaha blizkija robiać vysnovu, što i doma Alaksiej nie źjaŭlaŭsia.
Blizkija sprabavali adkinuć kiepskija dumki i byli schilnyja ličyć, što Machańkoŭ adbyvaje sutki, ale jaho dakumienty niedzie zhubilisia.
Dapoŭniena: Viečaram 13 listapada stała narešcie viadoma, što Alaksiej Machańkoŭ znachodzicca ŭ IČU Žodzina. Atrymaŭ 10 sutak.
