Minčuk Siarhiej Šaŭčuk žartuje, što zdabyŭ bieł-čyrvona-bieły ściah u bai. Kali na padłozie aŭtazaka jon ubačyŭ vykinuty nacyjanalny simvał, to vyrašyŭ jaho ratavać. Svajoj historyjaj mužčyna padzialiŭsia z «Našaj Nivaj».
Siarhiej Šaŭčuk, fota z Facebook
23 vieraśnia paśla navin pra tajemnuju inaŭhuracyju Siarhiej padumaŭ, što ŭ lubym razie pojdzie ŭ horad: heta ž prosta zaškvar! A piataj viečara pryjechaŭ na Niamihu. Pačakaŭ, pakul źbiarucca ludzi, i rušyŭ razam z kałonaj da Steły. Kala Steły jon i trapiŭ u ruki siłavikoŭ.
«Vyskačyli kasmanaŭty sa ščytami, stali adciaśniać u bok mietro ludziej. Moładź pačała ŭciakać. Pobač byli babuli, i ja vyrašyŭ, što nie pabiahu. Kasmanaŭty zabrali mianie i zakinuli ŭ śpiecmašynu», — raskazvaje mužčyna.
Paśla jaho źmiaścili ŭ aŭtazak. Tam było ciomna, i Siarhiej nie adrazu ŭbačyŭ, što siadzić nie adzin.
«Jašče chłopiec byŭ — nastolki napužany, cicha siabie pavodziŭ. Ja adčuvaju, što pada mnoj tkanina — ściah. «Heta moj, ja vykinuŭ», — adkazaŭ toj chłopiec. Jon bajaŭsia, što atrymaje bolš sutak ci jaho buduć bić. Ja aburyŭsia: «Ty što, tak nielha, heta naš simvał». Chłopiec dazvoliŭ zabrać ściah mnie, ja skłaŭ jaho ŭ kišeniu».
Zatrymańnie Siarhieja trapiła ŭ abjektyŭ Tut.by
Zatrymanych vazili pa horadzie dźvie hadziny, pakul nie dastavili ŭ Partyzanskaje RUUS. Tam mužčyn apytvali supracoŭniki ŭ bałakłavach. Paśla apisali majomaść. «A ściah?» — zapytaŭ Siarhiej, kali nie znajšoŭ bieł-čyrvona-bieły ŭ śpisie. «Što, jon maje dla vas kaštoŭnaść?» — ździvilisia ŭ milicyi. Ale ŭnieśli ściah u vopis.
Mužčyna dumaŭ, jaho ŭ toj ža viečar i adpuściać — u RUUS papiaredzili, što jamu pryjdzie sms, kali źjavicca ŭ sud. Ale ŭspłyŭ pratakoł za niepadparadkavańnie milicyi, składzieny bolš za hod tamu, i Siarhieja razam sa ściaham pavieźli ŭ Akreścina.
U čaćvier, 24 vieraśnia, adbyŭsia sud. Spravu adpravili na dapracoŭku: była pamyłka z časam i miescam zatrymańnia. A na nastupny dzień Siarhieju prysudzili 12 sutak — mnohim tady naohuł davali pa 13-15.
Noč minčuk pravioŭ u CIPie, a paśla jaho pieraviali ŭ Žodzina. Tam ściah pryciahnuŭ uvahu majora.
«Jon spytaŭ: «Ty što, taksama z pracy išoŭ?» Kažu: nie, ja na mitynhu byŭ. «O, ty adziny, chto tut na mitynh chadziŭ», — paśmiajalisia ŭsie.
«A čaho tabie nie chapaje?» — pytaŭsia major. Ja nie staŭ adkazvać. Jany hetaje pytańnie časta zadajuć».
Siarhiej raskazvaje pra susiedziaŭ u kamiery:
«U nas byli čatyry ajcišniki, dva zasnavalniki biznesu, adzin muzyka i adzin rabaciaha. Vielmi cikavyja ludzi!»
Tyja, kaho pasadzili raniej, byli ŭ infarmacyjnaj izalacyi. Tamu Siarhiej raspavioŭ im pra vyzdaraŭleńnie Navalnaha i tajemnuju inaŭhuracyju, a sam daviedaŭsia, što ŭ hetaj «chacie» raniej adbyvaŭ troje sutak unuk padpolščyka Kiedyški.
Razam siadzieŭ mužčyna, jakoha zatrymali z synam, — jany zapuskali dron sa ściaham. Baćku dali 20 sutak, synu — 15, i raźviali pa roznych kamierach. Ale pakarańni čamuści pierabłytali, i ŭ vyniku baćka vyjšaŭ na piać dzion raniej za syna.
Z vyprabavańniaŭ Siarhiej uspaminaje «katavańnie inaŭhuracyjaj». Piać razoŭ zapar pa radyjo ŭklučali zapis cyrymonii, i ty nijak nie moh heta spynić.
Paśla vyzvaleńnia ź izalatara Siarhieju tak i nie addali ściah. Patłumačyli, što takija rečy kanfiskujucca. Mužčyna napisaŭ u dakumientach, što jamu nie ŭsio viarnuli, i tak prosta zdavacca nie źbirajecca.
«Razumiejecie, u mianie nikoli nie było bieł-čyrvona-biełaha ściaha. Tolki šalik ad Niaklajeva. U 2010 hodzie ja ŭ jaho štab kanctavary pryvoziŭ, i mnie šalik padaryli. A hety ściah dla mianie važny, zdabyty ŭ bai, možna skazać».
Atrymać za bieł-čyrvona-bieły bolšy termin Siarhiej nie bajaŭsia: ludzi hadami siadziać, jon užo niejak pratrymajecca paru tydniaŭ.
«Dla čaho my chodzim? Kab chacia b adnavić pravavoje pole. Heta druhaja zadača — pieršaja zrazumiełaja ŭsim, — tłumačyć mužčyna svaju pazicyju. — U mianie maleńkija dzieci, ja nie chaču u KNDR žyć, mnie heta nadakučyła. My pavinny raźvivacca».
