Łukašenka vykazaŭsia ab svajoj inaŭhuracyi, što prajšła siońnia ŭ Pałacy Niezaležnaści. Zahadzia jana nie abviaščałasia.
«U hety ŭračysty dzień prezident daje klatvu na viernaść Ajčynie i narodu z asablivym pačućciom. U im vielmi šmat hordaści za biełarusaŭ, jakija z honaram prajšli vyprabavańni na tryvałaść, pierš za ŭsio, svaich pierakanańniaŭ.
Dzień ustupleńnia na pasadu prezidenta — heta dzień našaj z vami pieramohi, pierakanaŭčaj i losavyznačalnaj. My nie prosta vybirali prezidenta krainy — my abaraniali našy kaštoŭnaści, naša mirnaje žyćcio, suvierenitet i niezaležnaść. I ŭ hetym płanie nam treba budzie jašče niamała zrabić», — piša BiełTA.
«Kaliści Božym providam narod Biełarusi lohka i, skažam prosta, niečakana zdabyŭ svaju niezaležnaść. I my doŭha ŭsprymali jaje jak dadzienaść. Časam nie šanavali. Siońnia ž, vypakutavaŭšy hetuju pieramohu, my padnialisia na novuju prystupku samaśviadomaści. Astyŭšy ad harački elektaralnych batalij, ubačyli, jak staleje ŭsia naša nacyja. I chaj Biełaruś pa suśvietnych mierkach zusim maładaja niezaležnaja dziaržava, ale biełarusy jak nacyja ŭžo nie dzieci, my — narod», — zajaviŭ Alaksandr Łukašenka.
Jon padkreśliŭ, što, znachodziačysia na krai suśvietnaha kryzisu, nieabchodna viarnuć krainu da biaśpiečnaha žyćcia, jakoje było ŭ respublicy zaŭsiody, pryjści da zhody dziela budučyni. «I my heta zrobim. Ja nie mahu, nie maju prava kinuć biełarusaŭ, jakija źviazali ź dziaržaŭnym kursam nie tolki palityčnyja pieravahi, ale i svoj los, budučyniu svaich dziaciej, usich, chto ŭ taki składany dla Biełarusi pieryjad zastaŭsia vierny krainie i narodu. Heta tyja, chto hieraična supraćstajaŭ pahrozie pandemii, vyjaŭlajučy svaje lepšyja prafiesijnyja i čałaviečyja jakaści, chto źbiaroh zdarovy rozum va ŭmovach dezaryjentacyi hramadstva. Dziaržaŭnyja słužačyja i ludzi ŭ pahonach prajavili stojkaść, mužnaść i manalitnaść», — adznačyŭ Łukašenka.
Jon pierakanany, što heta byŭ nie tolki słužbovy abaviazak, ale i śviadomy vybar. «Kali ščyra, ja ŭbačyŭ ludziej u spravie, zrazumieŭ, što nie tolki mianie, ale i naš narod atačajuć patryjoty», — skazaŭ jon.
