Bar znachodzicca na Zybickaj, 4.
Alaksiej Słavuta — pradprymalnik. Maje fiermierskuju haspadarku, dzie vyroščvaje jabłyki, viadzie prajekty ŭ śfiery nieruchomaści. Adkryć ułasny bar było jaho maraj.
— Mnie sa škoły padabaŭsia Kastuś Kalinoŭski. Heta biełaruski nacyjanalny hieroj. Plus jon moj ziamlak: maja siamja — pa linii baćki i maci — rodam z Mastoŭskaha rajona. Ja i zaraz jezdžu ŭ tyja miaściny. Tam dahetul žyvuć svajaki, u stryječnaj siastry dom zastaŭsia ad baćkoŭ, — raskazvaje Alaksiej. —
Idei, jakija Kalinoŭski pisaŭ niekali ŭ «Mužyckaj praŭdzie», vielmi aktualnyja i ciapier. Mnie nie padabajecca, kali jaho sprabujuć palityzavać, kažuć, što jon palak, a nie biełarus. Mnie b chaciełasia bolš raskazać pra hetaha čałavieka, danieści da ludziej, kim jon byŭ.
Alaksiej Słavuta.
Čamu mienavita bar? Pradprymalnik tłumačyć: ciapier heta samaje papularnaje miesca dla stasunkaŭ i sustreč.
— Bar maje na ŭvazie niejkaje buntarstva, viasielle, ramantyku. Mnohija revalucyi, napeŭna, zaradžajucca voś tak, padčas razmoŭ.
Vulica Zybickaja była vybrana spantanna. Alaksiej vypadkova ŭbačyŭ abjavu, što tam zdajecca pamiaškańnie, zaklučyŭ dahavor arendy i ŭžo praz paŭtara miesiaca adkryŭsia bar. «Mnie kažuć, što heta adzin z rekordaŭ pa chutkaści adkryćcia ŭstanovy ŭ Minsku», — uśmichajecca pradprymalnik.
Dyzajn interjera jon raspracoŭvaŭ sam. Chacieŭ adyści ad viaskovaj tematyki, jakuju časta abyhryvajuć va ŭstanovach z nacyjanalnym kałarytam.
— Ja chacieŭ pakazać inšuju Biełaruś, jakaja słaviłasia tym, što ŭ nas było šmat šlachty. My pavinny hanarycca, što našy prodki byli adukavanymi, kulturnymi ludźmi. Plitka, jakoj dekaravanaja barnaja stojka, pieraklikajecca z kaflaj dla starych kominaŭ, dekor ścien nahadvaje interjer majontkaŭ taho pieryjadu, žyrandoli vykanany ŭ zamkavym styli. I ŭ toj ža čas jość niejki łoft.
Bar pracuje pakul u testavym režymie, tamu padajuć tolki aŭtarskija kaktejli. Ježa ŭ mieniu źjavicca praz paru tydniaŭ.
— My supracoŭničajem z Arciomam Rakickim, šef-kucharam kafe-haścioŭni «Čechaŭ», jaki prapahanduje novuju biełaruskuju kuchniu. U mieniu buduć tolki chałodnyja zakuski — hatavać inšyja stravy technična nie dazvalaje pamiaškańnie. Plus u nas bolš piciejnaja ŭstanova.
Dranikaŭ nie budzie, ale prapanujem niejkuju interpretacyju. Usie zakuski — na biełaruski ład. My nie imkniemsia adnavić staradaŭnija stravy — chočam pakazać niešta novaje.
Uračystaje adkryćcio i prezientacyja kuchni zapłanavany na 3 lipienia, na aficyjny Dzień niezaležnaści. «Mnie zdajecca, budzie simvalična», — zaŭvažaje zasnavalnik.
Prablemy na stadyi ŭzhadnieńnia? Pa słovach Alaksieja, ich nie było: «Usie, chto prychodziŭ da nas, u tym liku ź dziaržaŭnych instancyj, kazali: małajcy, chłopcy, što robicie niešta pra Biełaruś».
A voś absłuhoŭvańnia na rodnaj movie nie praduhležana. Zasnavalnik nie chavaje: piersanał drenna razmaŭlaje pa-biełarusku.
— My nie stavili pierad imi takuju zadaču, kali nabirali. Tym bolš siarod rabotnikaŭ jość rasijanie, barmen — afrykaniec. My nie chočam nastojvać. Choć voś jakaja cikavaja reč: mnie barmeny sami napisali ŭ čacie, što varta zapisacca na niejkija kursy, kab padciahnuć biełaruskuju movu, bo šmat ludziej, jakija prychodzili, razmaŭlali na joj. Heta, mnie zdajecca, samy lepšy vynik.
U niekatorych haściej byli narakańni na muzyku ŭ bary — maŭlaŭ, pieśni Leanida Ahucina zusim nie viažucca z atmaśfieraj miesca.
— U nas jość art-dyrektarka Daša Puškina, viadomaja minskaja dydžejka. Jana padbiraje muzyčnaje supravadžeńnie, značycca, tak bačyć, — kamientuje zasnavalnik «Kalinoŭskaha». — Na budučyniu my chočam zaprašać biełaruskija kalektyvy, jaki buduć u nas hrać pa vychodnych. U astatni čas — sučasnaja tancavalnaja muzyka, plus-minus jak i ŭ astatnich ustanovach.
