Jaŭhien Dabratvorski — zasłužany trenier Biełarusi pa tajskim boksie, nastaŭnik junackaj zbornaj.
Jon chadziŭ na ŭsie pasiedžańni suda nad «baciuškam sa svastykaj», a paśla vyniasieńnia prysudu nie škadavaŭ słovaŭ abureńnia.
«Ja pryjšoŭ padtrymać ajca. Heta vydatny čałaviek! Jon šmat kamu zrabiŭ dabro, hłyboka maralny, ni kapiejki čužoha sabie nie voźmie, čałaviek z dobrym sercam, jon jeździŭ pa dziciačych damach, spartoŭcaŭ tudy vaziŭ. Paśla niekalki takich pasiedžańniaŭ jon usynaviŭ spačatku adnaho, paśla druhoha. Z žonkaj pieršaj historyja… Kali jana zachvareła, jon na troch pracach rabiŭ! I ažaniŭsia potym ź siadziełkaj, zhodna z admysłovym dazvołam patryjarchata. Čempijonat rajona pa paŭerliftynhu pravioŭ lepš za respublikanski», — raskazaŭ Dabratvorski.
My spytali treniera, ci nie biantežyli jaho ideałahičnyja prychilnaści Burykina, jaki paziravaŭ dla fota sa svastykaj, zamoviŭ karcinu, dzie jon u formie SS.
«Mnie nie padabałasia, ale jon skazaŭ, što heta nie nacysckaja ideałohija. Jon mnie pieršym pakazaŭ svastyki, jakija prysutničajuć na pravasłaŭnych chramach, na vopratcy śviataroŭ, raskazaŭ pra sakralnuju sutnaść hetaha znaka. Raskazaŭ, što mienavita tady, kali Hitler napaŭ na Saviecki Sajuz, jon straciŭ padtrymku svastyki», — paryravaŭ Dabratvorski.
«Prysud — heta padstupny ŭdar u śpinu, vinavatyja peŭnyja ludzi ŭ fiederacyi paŭerliftynhu. Jon akazaŭsia vykarystany i vykinuty. A kab było nadziejniej — jaho prykryli. Pryčym pakolki fiederacyja źviazanaja z MUS, to sihnał pajšoŭ mo i ad ministra. Uvieś hety termin za niadziejnyja patrony, iržavuju zbroju… Heta zamoŭnaja sprava, podłaja. A što da RNIE, to ja nie bačyŭ, kab Sakovič (kiraŭnik biełaruskaha RNIE — red.) da jaho prychodziŭ, chacia my byli siabrami z Kanstancinam», — reziumavaŭ trenier.
