U siecivie źjaviŭsia nie viadomy raniej šyraka fotazdymak kłasika našaj litaratury.
1907 hod. 25-hadovy Jakub Kołas žartam tančyć z hetkim samym maładym chłopcam.
Fota było apublikavanaje ŭ knizie ŭnučki paeta, Viery Daniłaŭny Mickievič «Jakub Kołas. Piaśniar ziamli i nieba Biełarusi».
A toj nieviadomy na zdymku trochi padobny źniešnie da Alesia Haruna (nižej — niekalki jaho zdymkaŭ).
U tym samym 1907-m 19-hadovy eser Aleś Harun — Alaksandr Prušynski — byŭ aryštavany ŭ minskaj padpolnaj drukarni
na vulicy Šyrokaj (ciapier Kujbyšava) za revalucyjnuju dziejnaść. Kali jon čakaŭ suda ŭ turmie, pieršy jaho vierš «Maci-Biełarusi» byŭ apublikavany ŭ «Našaj Nivie» (№ 28 za 1907 hod).
Fota z Kołasam zroblenaje ŭzimku ci rańniaj viasnoj — kusty bieź liścia, śnieh pad nahami.
Ci moh Harun pierad aryštam naviedać Vilniu, redakcyju NN, i vypadkam sustrecca tam ź Jakubam Kołasam?
Jakub Kołas stała pačnie pracavać u «NN» z maja 1907-ha, zahadčykam litaraturnaha adździeła. Ale ŭ mai Harun užo byŭ u turmie — jaho aryštavali ŭ sakaviku. A praz hod i sam Kołas siadzie na try hady za arhanizacyju padpolnaha nastaŭnickaha źjezda.
I ŭsio ž zastajecca kaliva vierahodnaści, što jašče da turmaŭ i adsiedak u redakcyi «pieršaj biełaruskaj haziety z rysunkami» ci dzieści na vilenskaj abo minskaj vulicy spatkalisia dva najvialikšyja aŭtary «našaniŭskaha pryzyvu». Jany jašče nie viedajuć, što čakaje ich i Biełaruś napieradzie. Durejuć, maładyja.
