Jana i amapaŭcy / forum.com.pl
«Zdajecca, ja zakachaŭsia» — z takim podpisam pa internecie razyšlisia zdymki dziaŭčyny, jakuju viaduć pad ruki supracoŭniki AMAP. Kadrami ź milicyjaj, zdajecca, u Biełarusi ŭžo nikoha nie ździvić, ale vyraz tvaru i cyhareta ŭ rukach hetaj minčanki ŭmomant zrabili fatahrafii miemnymi. «Jeŭraradyjo» źviazałasia z hierainiaj virusnaha fota, kab daviedacca, chto jana, i pačuć historyju hetaha zdymka.
Minčanka Jana — bajkierša, lubić padarožničać na matacykle pa Biełarusi i da prezidenckaj kampanii naohuł nie cikaviłasia palitykaj.
«Ja raniej była vielmi apalityčnym čałaviekam. Napeŭna, jak i ŭ mnohich biełarusaŭ była takaja pazicyja: chaj jany robiać što zaŭhodna, mnie spakojna, i ŭsio dobra. Ale prosta ŭ niejki momant ciarpieńnie ŭžo skončyłasia. Vielmi strašna žyć u krainie, dzie na papiery adno, a na spravie inšaje. Dzie čałaviek nie moža abaranić siabie pry dapamozie Kanstytucyi… Heta vielmi kryŭdna, heta vielmi baluča», — raspaviadaje dziaŭčyna.
20 vieraśnia niadzielny Marš spraviadlivaści ŭ Minsku nie byŭ dla dziaŭčyny pieršaj akcyjaj pratestu, ale mienavita ŭ hety viečar jana debiutavała ŭ jakaści zatrymanaj.
«Išła ŭžo dadomu, paśla akcyi, na prypynak. Nu i atrymlivajecca, što trochi nie dajšła. Ja zakuryła i pieryfieryjnym zrokam ubačyła, što zzadu dvoje amapaŭcaŭ padlatajuć. Schapili mianie pad ruki. Ja nie supraciŭlałasia. A sens mnie supraciŭlacca? Ja im adrazu skazała: nie treba mianie ciahnuć — ja pajdu sama. Ale jany praciahvali mianie ciahnuć. A ja idu tak pavažna, tamu što razumieju, što heta maja apošniaja cyhareta ŭ najbližejšyja dni. Tak kryŭdna było: tolki-tolki zakuryła».
Zatrymańnie adbyłosia kala 18:00 u rajonie Akademii navuk. Adtul dziaŭčynu na aŭtazaku dastavili ŭ Savieckaje RUUS. U dačynieńni da Jany skłali dva pratakoły: «Parušeńnie paradku arhanizacyi abo praviadzieńnia masavych mierapryjemstvaŭ» (23.34) i «Niepadparadkavańnie zakonnamu rasparadžeńniu ci patrabavańniu słužbovaj asoby pry vykanańni» (23.4).
«Pa pratakole ja niejkamu majoru Lubimavu i vopratku rvała pry zatrymańni, i ŭ aŭtazak upirałasia leźci. Pa hetym pratakole zdavałasia, što ja niejkaja bujnaja varjatka. Va ŭsich nas — a ŭ Savieckim RUUS było piać dziaŭčat — byli adnolkavyja pratakoły. I my ŭsie nibyta akazvali supraciŭ hetamu šmatpakutnamu majoru Lubimavu».
Ale my ž pamiatajem fota Jany, zroblenyja pry zatrymańni, — dzie tam niepadparadkavańnie?
Dziaŭčyna praviała noč u Žodzinskim SIZA, tamu što, jak jana pačuła ad supracoŭnikaŭ milicyi, minski izalatar u zavułku Akreścina ŭžo byŭ pierapoŭnieny.
Na nastupny dzień adbyŭsia sud. Dziaŭčynie na pasiadžeńni ŭdałosia dakazać, što jana nie supraciŭlałasia pry zatrymańni, adnak jaje pryznali vinavataj za ŭdzieł u niesankcyjanavanym mierapryjemstvie. Vynik — štraf u pamiery 135 rubloŭ ($52).
Pra toje, što jaje fota stali miemam, Jana daviedałasia ŭviečary 21 vieraśnia, kali viarnułasia z Žodzina ŭ Minsk.
«Vałanciory, jakija dziažurać kala Žodzina, davieźli mianie dadomu. Mnie zastajecca niekalki mietraŭ da padjezda, i tut ad siabroŭki prylataje paviedamleńnie — hetaja fatahrafija. Ja paśmiajałasia, a potym paniesłasia — jak płacinu prarvała. I hetyja fota z kožnaha prasa. Ja nie čakała takoha absalutna. Tady navat nie viedała, što mianie chtości zdymaje. I taki rezanans, i stolki słoŭ padtrymki — heta niešta nievierahodnaje».
Akcyi pratestu 20 vieraśnia ŭ Biełarusi supravadžalisia brutalnymi zatrymańniami. Pavodle źviestak MUS, u hety dzień byli zatrymanyja 442 čałavieki, ź ich 266 — u Minsku.
