19-hadovy student vypraŭlajecca ŭ kruhaśvietnaje padarožža 57

Student druhoha kursa kulinarnaha technikuma Jaŭhien Cichanaŭ razam ź siabram źbirajecca abjechać Ziamlu. Padarožža zojmie dva-try hady, kaža jon. «Naša Niva» daviedałasia, jakim čynam chłopcy źbirajucca ŭbačyć śviet, majučy ŭ kišeni ŭsiaho 500 dalaraŭ.

Fota: Siarhiej Hudzilin

«Naša Niva»: Vy ŭžo skłali maršrut vandroŭki?

Jaŭhien Cichanaŭ: Tak, spačatku my rušym na Uschod — praz Ukrainu ŭ Hruziju, Armieniju i Azierbajdžan. Na kožnuju z hetych krainaŭ my płanujem patracić dva-try tydni. Dalej u płanach — Iran (tam my płanujem zastavacca miesiac), adtul, u zaležnaści ad vizaŭ, Turkmienistan albo Indyja. Naša hałoŭnaja meta ŭ hetym rehijonie — trapić u Tybiet, a adtul u Kitaj. Paśla Łaos — u bok da Aŭstralii, dzie my płanujem zatrymacca nadoŭha, paśla čaho nakirujemsia ŭ Paŭdniovuju Amieryku i dabiaremsia da Mieksiki. U ZŠA i Kanadu my nie pajedziem — heta takija krainy, kudy zaŭždy možna biez prablem viarnucca. Kali ŭsio atrymajecca, to trapim na Zachodniaje ŭźbiarežža Afryki, adtul — nazad praź Jeŭropu.

NN: Jakim čynam płanujecie padarožničać?

JAC: Aŭtaspynam, nas jedzie dva čałavieki. My razumiejem, što heta budzie ciažka i doŭha.

NN: A kolki hrošaŭ voźmiecie ŭ darohu?

JAC: Kala 500 dalaraŭ.

Na Uschodzie možna žyć amal biaspłatna, tamu tam spravimsia. A voś kali trapim u Aŭstraliju i Novuju Ziełandyju — budziem uładkoŭvacca na pracu na płantacyjach,

tam uvieś hod źbirajuć uradžaj, tamu praca jość.

NN: Adnak pamiž kantynientami aŭtaspynam nie prajedzieš…

JAC: Da Aŭstralii možna biez prablem dabracca,

hałoŭnaja prablema dla nas — Cichi akijan

. My spadziajemsia, što ŭ Aŭstralii atrymajecca zarabić na kvitki na samalot da Paŭdniovaj Amieryki. Zarobki ŭ Aŭstralii dobryja.

NN: Jak adreahavali na ideju vašyja blizkija?

JAC: Ź blizkich

vielmi pieražyvała maci, jana ličyła, što mnie varta spačatku davučycca, zarabić narmalna hrošaŭ i paśla tolki adpraŭlacca.

Ale jaje ŭpeŭniŭ moj arhumient, što kali my nie adpravimsia zaraz, to naŭrad ci kali-niebudź jašče źbiaremsia. Tym bolš, što ciapier «na suviazi» možna zastavacca ŭ luboj krainie śvietu. Siabry taksama raździalilisia ŭ mierkavańniach: adnyja ličać, što, nasamreč, varta davučycca. Inšyja vielmi ŭchvalajuć ideju, adnak sami ŭžo adpravicca takim čynam nie mohuć — u ich siemji, praca, dzieci. Ja bajusia, što praz dva-try hady i sam by nie zmoh pryniać takoje rašeńnie.

NN: Vy jedziecie ŭdvoch ź siabram?

JAC: Tak, jaho kličuć Raman Śviečnikaŭ,

u jaho vialiki dośvied padarožžaz spynam — u minułym hodzie jon źjeździŭ u Šanchaj.

U mianie niama pakul uvohule takoha dośviedu. Tym nie mienš, dva miesiacy tamu ja skazaŭ, što jedu razam ź im.

Mianie mała što trymaje. Vučoba… Nu vučycca možna zaŭždy, i varta zaŭždy vučycca.

NN: Ci detalova vy raspracvali płan padarožža?

JAC: Viedajecie, ja niadaŭna čytaŭ natatki adnaho rasijskaha turysta, jaki razam z žonkaj abjechaŭ uvieś śviet za try hady. Jon pisaŭ, što kinuŭ pracu, straciŭ usie kantakty sa znajomymi i siabrami. Ja tady padumaŭ — jaki kruty čałaviek. Adnak u samym kancy jon napisaŭ — «my ŭziali z saboj hrošy z raźlikam 100 dalaraŭ u dzień na čałavieka, biez uliku ježy i žytła i prajezdu». Kaniešnie, my pa inšym pryncypie pajedziem — budziem vykručvacca.

Hutaryŭ Juraś Uskoŭ

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH