«Prysud hetym dvum maładym chłopcam śviedčyć pra strašnuju chvarobu našaha hramadstva — pra abyjakavaść.Abyjakavaść nie tolki da inšych ludziej — abyjakavaść da svajho ŭłasnaha losu. 17 hadoŭ nas źnievažajuć, źbivajuć, abkradajuć, sadžajuć u turmy, kandydataŭ u prezidenty kinuli za kraty tolki tamu, što vyrašylisia tut štości źmianić —
usim plavać. Aby nie nas!Dačakajeciesia: pryjduć i pa vas! Maralny stan našaha hramadstva prosta žudasny».
Tak u intervju «Biełaruskamu partyzanu» prakamientavaŭ vyniasieńnie prysudu Dźmitryju Kanavałavu i Uładzisłavu Kavalovu, asudžanych da śmiarotnaha pakarańnia pa abvinavačvańni ŭ terakcie ŭ minskim mietrapalitenie były kandydat u prezidenty Uładzimir Niaklajeŭ.
Palityk nahadaŭ, što prysud «viciebskim terarystam» vyniesieny jašče da taho, jak prahučaŭ prysud u Domie pravasudździa.
— Pa sutnaści, siońniašni prysud Łukašenka vynies da suda. U Maskvie, kali Łukašenka padpisvaŭ papiery pa Jeŭrazijskamu Sajuzu, niechta z žurnalistaŭ zapytaŭsia pra dalejšy los «terarystaŭ». Na što Łukašenka skazaŭ: «Mnie pryjdziecca vyrašać — karać abo miłavać».
Siońnia sud faktyčna vykanaŭ rašeńnie Łukašenki, ahučanaje jašče da zakančeńnia sudu,— zajaviŭ Uładzimir Niaklajeŭ.
«Hety prysud — śviedčańnie taho, što režym nie dumaje ab ludziach. Ja maju na ŭvazie nie Kanavałava z Kavalovym. Ja maju na ŭvazie hramadzian hetaj krainy, jakija majuć peŭny vopyt. Naprykład, dośvied Čarnobylskaj katastrofy. Dośvied hora, biady, jakuju pieražyli. Pierš čym budavać jašče adnu AES, jakaja moža stać jašče adnym horam, jašče adnoj trahiedyjaj dla ŭsiaho narodu, treba było spytać u ludziej — a ci treba? Ci nie pieravažać usie vierahodnyja i nievierahodnyja vyhady adčuvańnie biady?..
Toje ž samaje z prysudam hetym chłopcam. Sud nie dakazaŭ na sto adsotkaŭ ich vinu, što ŭ hetym vypadku prosta nieabchodna. Historyja maje ŭžo «viciebskuju spravu», kali padčas «palavańnia na viedźmaŭ» paciarpieli nievinavatyja ludzi. Na heta ŭsio plujuć. I zaraz prysud zaležaŭ nie ad śledstva, nie ad suda, nie ad advakata, — u
sio zaležała ad voli adnaho čałavieka, jaki na svajo mierkavańnie vyrašyŭ pastavić kosku ŭ prapanovie «Pakarać śmierciu nielha pamiłavać». Nie dziela spraviadlivaści hety prysud vynosiŭsia…
Vielmi strašna dumać pra toje, što ničoha nie zvaruchnie naša hramadstva — tak, prabiažyć bliskavica pa viarchach… Pra ŭsio zabyvajuć — jak zabylisia ŭžo i ab achviarach hetaha teraktu. U hetym prysudzie niama pamiaci ab achviarach teraktu — heta pomsta, i pomsta nie hetym dvum chłopcam, a pomsta ŭsim nam, — adznačyŭ Uładzimir Niaklajeŭ.
