24 krasavika i pravasłaŭnyja, i kataliki, i pratestanty śviatkujuć Vialikdzień Uvaskrasieńnia Chrystovaha. Tradycyjna ŭ hety dzień ludzi vitajucca adzin z adnym, kažučy: Chrystos uvaskros! I adkazvajuć na toje: Sapraŭdy ŭvaskros!
Śviatary pamianiali čornyja šaty na biełyja — u honar dnia pieramohi nad śmierciu. Vakoł cerkvaŭ iduć uračystyja pracesii.
«Chrystos uvaskros ź miortvych, Śmierciu śmierć zvajavaŭ, I tym, što ŭ mahiłach, Žyćcio daravaŭ!» — hety paschalny himn śpiavajuć u cerkvach i kaściołach na Vielikodnych nabaženstvach.
Vialikdzień — najbolšaje śviata hoda, dzień, kali razam źbirajucca siemji, a taksama dzień, pierad jakim ludzi paradkujuć i paśla jakoha, na Radaŭničnyja dni, naviedvajuć rodavyja mahiły.
Tradycyja «chrystasavacca» — vitacca słovami «Chrystos uvaskros!» — vyjšła z zakliku, jakim apostał Pavał padbadziorvaŭ chryscijanaŭ horada Karynfa.
Karani inšych tradycyjaŭ —
Niedzie ŭ turmach z asablivym trymcieńniem sustrakajuć Vialikdzień biełaruskija palitviaźni.Im taksama chaciełasia b być za siamiejnym śviatočnym stałom. Im taksama chaciełasia b haniacca za svaimi synami ci plamieńnikami na piknikach. Im taksama chaciełasia b lubavacca praleskami. Chaj im za kraty dalatuć našy słovy: jak Chrystos uvaskros, tak i Biełaruś uvaskreśnie — svabodnaja, biełaruskaja Biełaruś.
Ciažki, zmročny hety Vialikdzień dla tych biełarusaŭ, jakija byli paranieny 11 krasavika, stali achviarami čyjojści nianaviści ci djabalskaha raźliku.Chtości straciŭ nahu, chtości — zrok, kamuści złamany ŭsie žyćciovyja płany… A tut — Vialikdzień, a tut viasna. My abaviazanyja padtrymać ich. Nie abstraktna, nie kapiejkaj na rachunak — najpierš padtrymać jak susiedziaŭ, kaleh pa pracy, svajakoŭ. Hramadzianskaja supolnaść — heta nie abstrakcyja. Jano składajecca z našych siemjaŭ, supolnaściaŭ, parafij, kalektyvaŭ, usiaho taho, što pieršasnaje, a tamu vyšejšaje za dziaržavu.
Vialikdzień — śviata, jakoje nahadvaje nam pra našy chryścijanskija pryncypy.Chrystos uvaskros!
0
0
0
0
0
0
