Mama palitviaźnia Taćciana Sieviaryniec padzialisia ŭražańniami ad prysudu synu.
«My nie toje, kab čakali horšaha, my razumieli, što prysud budzie vialiki. Heta było zrazumieła.
Ale nastolki chłopcy stajali ŭ hetaj kletcy śvietłyja, takija rodnyja, takija ŭpeŭnienyja ŭ sabie. My i «Vierym, možam, pieramožam» kryčali, i «Žyvie Biełaruś» — heta Paša kiravaŭ.
Abvinavačańnie i vyrak hučali nastolki biezdapamožna i niaŭpeŭniena, što ludzi prosta stajali i rahatali. Kali jany pieraličvali rečy, jaki nibyta źjaŭlajucca dokazam ździajśnieńnia strašnych učynkaŭ, to było
«16 biejsbołak, 9 majek». Niejkija paśviedčańni z vybaraŭ. I samaje hałoŭnaje — prafsajuzny bilet Viniarskaha! Heta voś takija dokazy «złačynstva», razumiejecie? Samaje strašnaje z pačutaha — procivahaz. Voś takaja ekstremisckaja dziejnaść — heta śmiešna.
Sudździa voś tak lohka hulajecca losami ludziej: tudy siem hadoŭ, tudy piać, tudy čatyry. Nichto ź ich nie budzie siadzieć siem hadoŭ — usio ruchnie. I vyjduć chłopcy ŭsie, aproč Vitolda Ašurka.
Heta siońnia pad kamierami žurnalistaŭ z nami ŭsie byli vielmi vietlivymi, choć da rany prykładaj. Uražańnie było, što ludzi čym mohuć, tym dapamahajuć. Była supracoŭnica suda, jakaja padpisvała dakumienty ab spatkańniach.
Paša vielmi dobra vyhladaŭ. Heta my ad jaho enierhii nabralisia, razumiejecie? Raniej ja nie mahła skazać imia Pašy biez taho, kab kamok nie prahłynuć, mnie było ciažka tak. Ja starałasia abstrahavacca i mieniej dumać. A jon takoj enierhijaj mianie zaradziŭ — tym, jak vyhladaŭ, jak kiravaŭ. Paša jość Paša.
Jany ŭsie małajcy! I Afnahiel Žeńka, i Viniarski. Usie ŭśmichalisia. Heta najlepšyja ludzi, kaho sudziać, ćviet nacyi. Heta nam, tym, chto na voli, treba tak vyhladać, być upeŭnienymi ŭ pieramienach i rabić, što mahčyma. Navat kali ty nie addaŭ hrošy ŭ škole — heta ŭžo ŭčynak i krok da pieramohi.
Sapraŭdy paščaścić tym, chto siadzić za sapraŭdnyja praviny, takija jak kradziažy, zabojstvy, siadzić z takimi ludźmi pobač. I jany zmohuć padniać hetych złačyncaŭ na paru prystupak vyšej, pakazać im, što jany ludzi. U ich jość i takaja misija, aproč usiaho inšaha».
Da siami hadoŭ: vyniesieny prysud Sieviaryncu i aktyvistam «Jeŭrapiejskaj Biełarusi». U sudzie jany skandavali «Vierym! Možam! Pieramožam!»
