Alaksiej Karatkoŭ. Fota: TUT.BY.
Jaho vinavaciać u navučańni abo inšaj padrychtoŭcy asob dla ŭdziełu ŭ masavych biesparadkach, abo ŭ finansavańni hetaj dziejnaści (častka 3 artykuła 293 Kryminalnaha kodeksa RB), a taksama pa artykule 342 KK RB (arhanizacyja abo aktyŭny ŭdzieł u hrupavych dziejańniach, jakija hruba parušajuć hramadski paradak).
Spravu razhladaje sudździa, dziaržabvinavačvańnie padtrymlivaje prakuror Zubko.
Alaksiej Karatkoŭ byŭ zatrymany 27 žniŭnia na płoščy Niezaležnaści kala Čyrvonaha kaścioła.
Spačatku Alaksieja Karatkova asudzili na 8 sutak pa artykule 23.34 KaAP za ŭdzieł u niesankcyjanavanym masavym mierapryjemstvie. 4 vieraśnia pry vyzvaleńni z Žodzina mužčynu adrazu zatrymali jak padazravanaha pa č. 3 art. 293 Kryminalnaha kodeksa.
Paźniej Alaksieju Karatkovu byli pradjaŭlenyja abvinavačvańni. Da suda jon znachodziŭsia ŭ SIZA №1 Minska.
Svajoj viny Karatkoŭ nie pryznaje ni pa adnym z epizodaŭ.
Karatkoŭ kaža, što ŭdzielničaŭ u mirnaj demanstracyi, pry sabie ŭ pieryjad demanstracyi nijakich śpiecyjalnych srodkaŭ nie było, uzbrojenaha supracivu nie akazvaŭ, hvałtu nie ździajśniaŭ.
Vystup u sudzie Alaksieja Karatkova:
Vysoki sud, ja naradziŭsia i vyras u Respublicy Biełaruś. U siamji mianie vučyli pavažliva stavicca da inšych ludziej i ich dumak.
Baćki mnie zaŭsiody kazali dumać svajoj hałavoj. U škole i licei BDU mianie vučyli nie bajacca mieć i vykazvać svajo mierkavańnie. Ja zaŭsiody ličyŭ, što ŭ Respublicy Biełaruś, jakaja źjaŭlajecca pa Kanstytucyi pravavoj dziaržavaj, kožny hramadzianin maje prava vykazvać svajo mierkavańnie. Ja zaŭsiody byŭ i zastajusia zakonapasłuchmianym hramadzianinam Respubliki Biełaruś, ja nikoli nie parušaŭ i nie źbiraŭsia parušać zakon Respubliki Biełaruś, tym bolš udzielničać u masavych biesparadkach, pryčyniać kamu-niebudź škodu, napadać na supracoŭnikaŭ pravaachoŭnych orhanaŭ i pryčyniać jakija-niebudź niazručnaści inšym hramadzianam.
Dziejańniaŭ (pra jakija idzie havorka ŭ sudzie) nikoli nie ździajśniaŭ, mianie tak vučyli baćki, tak navučyła mianie škoła, tak vychavała mianie dziaržava. Ale taksama jany vučyli mianie i tamu, što kali ja budu bačyć niespraviadlivaść, biezzakońnie, pryciskańnie maich i niečych zakonnych pravoŭ, to ja nie pavinien maŭčać, a pavinien vykazvać z hetaj nahody svajo mierkavańnie, svajo nieprymańnie i prosta mieć hramadzianskuju pazicyju pa hetym pytańni. Tak mianie navučyli, i ja vieru, što heta pravilna, i ja nie razumieju, čamu mianie pryciahvajuć da kryminalnaj adkaznaści za maju hramadzianskuju pazicyju.
U mianie ŭ siamji jość biassprečny maralny aŭtarytet. Heta pradzied Łukjanaŭ. U Vialikuju ajčynnuju vajnu niemcy pryjšli da jaho ŭ chatu i prapanavali stać palicajem. Jon uziaŭ prapanavanuju jamu vintoŭku, vyjšaŭ na dvor, raźbiŭ prykład ab płot, sieŭ na hanku i zapaliŭ, čakajučy, što jaho rasstralajuć. Ale niemcy čamuści nie zrabili hetaha adrazu, a pajechali ŭ horad, kab viarnucca z padmacavańniem. U hety čas pradzied paśpieŭ uciačy da partyzanaŭ. Spačatku jon byŭ u partyzanach, a potym razam z Čyrvonaj armijaj dajšoŭ da Bierlina. Časta vykonvaŭ daručeńni pa dastaŭcy važnych źviestak inšym padraździaleńniam. Paśla zakančeńnia vajny da kanca žyćcia dapamahaŭ siamji zahinułaha bajavoha tavaryša. Prababula navat časam burčała na jaho za toje, što jon, naprykład, nakosić voz siena i, choć samim nie chapaje, pałovu addaje inšaj siamji.
Zaraz ja časam pytajusia ŭ siabie: «A jak by pastupiŭ dzied Łukjanaŭ u hetaj situacyi?» Jon pad stracham śmierci i ź dziećmi na rukach nie zachacieŭ supracoŭničać ź ludźmi, jakija ździekavalisia, katavali i zabivali biełarusaŭ.
I ja zrazumieŭ, što ni za što nie staŭ by davać pakazańni ŭ sudzie, jaki pieraśleduje žurnalistaŭ za toje, što jany kažuć praŭdu, i zapluščvaje vočy na šmatlikija fakty źbivańniaŭ, zhvałtavańniaŭ, katavańniaŭ i zabojstvaŭ. Niahledziačy na toje, što ŭ suda niama i nie moža być faktaŭ supraćpraŭnych dziejańniaŭ z majho boku 9 i 10 žniŭnia, ja ŭpeŭnieny, što sud vyniesie mnie abvinavaŭčy prysud.
Ale hetak ža, jak i dzied Łukjanaŭ dačakaŭsia pieramohi nad fašyzmam, ja ŭpeŭnieny, što dačakajusia pieramohi nad biezzakońniem i niespraviadlivaściu.
Vysoki sud, u dalejšym ja chaču skarystacca svaim pravam nie davać pakazańni.
Prašu dałučyć dadzienyja pakazańni da materyjałaŭ kryminalnaj spravy.
