«Naša kraina, ludzi, na žal, padviarhajucca samamu žorstkamu cisku pa ŭsich napramkach. U chod idzie ŭsio: ad adkrytych fejkaŭ i stvareńnia ahresiŭnaha infarmacyjnaha asiarodździa da zapałochvańniaŭ i sprobaŭ teraktaŭ. Na razhojdvańnie hramadstva viadomyja «sponsary» nie škadujuć hrošaj», — zajaviŭ Alaksandr Łukašenka.
U hetuju varonku, adznačyŭ jon, zaciahnuła i niekatorych spartsmienaŭ, «u asnoŭnym byłych».
«Tych, kaho tak kłapatliva hadavali našy treniery ŭ spartyŭnych škołach. Tych, kamu byli stvorany absalutna ŭsie ŭmovy dla sumiaščeńnia vučoby i trenirovak u vučyliščach alimpijskaha reziervu i ŭniviersitetach. Tych, kamu dziaržava dała mahčymaść zajmacca sportam prafiesijna, nie adciahvajučysia na bytavyja pytańni. Našy najlepšyja daktary biaspłatna lačyli ich ad traŭmaŭ. I navat pry dyskvalifikacyi my ich nie kidali. A ciapier jany stajać u pryjomnych mižnarodnych arhanizacyj, vyprošvajučy sankcyi suprać našaha alimpijskaha ruchu dy i krainy ŭ cełym», — skazaŭ Łukašenka.
Jon dadaŭ, što mienavita ź ich padačy Biełaruś straciła čempijanaty śvietu pa chakiei i sučasnym piaciborji, a jany — atrymali svaje 30 srebranikaŭ.
«Ale heta my ŭsio pieražyviom. Nie dumaju, što my tut niešta katastrafična stracili. Skažu adno: na zdradzie Radzimy ščaścia nie pabuduješ. Dobra, boh im sudździa», — skazaŭ Łukašenka.
