Kala 19-j hadziny viečaru la rajvykankama staić adzin milicejski aŭtamabil. U mašynie siadziać dva milicyjaniery. Čas ad času zavodziać mašynu: na vulicy -15, unutry słužbovaha transpartu chutka stanovicca choładna.
Niedaloka ad milicejskaha aŭtapatrula staić kupka ludziej. Spačatku ich było piaciora. Ale da ich usio paciahvajucca novyja ludzi. Chtości ź minakoŭ zastajecca, niekatoryja vitajucca, stajać niekalki chvilin i sychodziać. Usie roznaha ŭzrostu.
Smarhoncy ščyra ździŭlajucca zaŭvazie, što ŭ Maładziečnie da ich by ŭžo padyšli milicyjaniery i, mahčyma, zatrymali b:
— Spačatku nas zabirali, pravodzili hutarki, davali sutki, — kaža adzin z udzielnikaŭ. — A paśla plunuli — što z nami zrobiš. Voś tolki stajać i dziažurać, pakul my nie razydziemsia. Na kamieru zdymajuć, ja vielmi spadziajusia, što jany paśla hladziać hetyja hihabajty videa.
Praz darohu pa vulicy Lenina kala prypynku staić piešy patrul z troch milicyjanieraŭ. Supracoŭniki pierachodziać darohu, pranosiacca kala kampanii ludziej i paśla znoŭ stanoviacca na inšym baku vulicy. Adtul supracoŭniki amal hadzinu buduć nazirać za ludźmi.
Raz-poraz da aŭtapatrula padychodziać ludzi, kab parazmaŭlać z supracoŭnikami milicyi. Na praciahły čas kala milicyjanieraŭ zatrymlivajucca dva mužčyny ź bieł-čyrvona-biełymi šalikami.
— Heta ŭčastkovy naš, ničoha suprać jaho nie maju. Dobra parazmaŭlali. Jon pieršy raz nas pilnuje, — raskazaŭ paśla adzin z mužčyn.
Niahledziačy na minusavuju tempieraturu i chałodny viecier, ludzi nie razychodziacca. Kažuć karespandentu «Rehijanalnaj haziety», što źbirajucca na razmovy kožny dzień:
— Kožny dzień tut. Viedajecie, navat adzin čałaviek tut usio roŭna budzie stajać, — kaža chłopiec ź bieł-čyrvonym šalikam. I raskazvaje pra sudovy praces z ŽKH.
Na hetym tydni ŭ Smarhoni skončyłasia sudovaje raźbiralnictva hramadzianskaj spravy: ŽKH sudziłasia z 13 žycharami horada pa spravie małych architekturnych form. 8 listapada ŭ centry horada niechta raźviesiŭ biełyja i čyrvonyja šaryki na słupach uzdoŭž darohi. Sud pastanaviŭ spłacić smarhonskaj ŽKH 70 rubloŭ u jakaści kampiensacyi škody.
— Sprava trynaccaci. Tak jaje nazyvajem, — kaža chłopiec.
Jašče adna z navin — sud pa teraryźmie. Ludzi nie vierać, što čałavieka možna asudzić na 20 hadoŭ za žart ŭ telehram-kanale.
— My ž jamu pieradačku sabrali. U jaho nikoha niama, tamu my dapamahajem.
Halšanca Ivana Viarbickaha abvinavačvajuć pa čatyroch artykułach Kryminalnaha kodeksa, u tym liku i za akt teraryzmu.
Kažuć, što zvyčajna ŭ Smarhoni źbirajecca šmat ludziej padtrymać abvinavačanych pa palityčnych spravach. Na abviaščeńnie pryhavoru byłomu ŭładalniku «Novaj haziety Smarhoni» Ramualdu Ułanu za abrazu milicyjanieraŭ pryjšło niekalki dziasiatkaŭ čałaviek dla padtrymki.
Da hetaha leta ludzi, što źbirajucca štodzionna kala smarhonskaha rajvykankama, byli pamiž saboj nieznajomyja.
— Tak vam skažu, my i ciapier nie ŭsie viedajem realnyja imiony adno adnaho, — pryznajecca žurnalistu mužčyna ź sivoj baradoj.
Na vulicy Lenina, centralnaj u Smarhoni, visić banier, časam tam źjaŭlajecca rekłama kancerta adnaho z estradnych vykanaŭcaŭ, infarmacyja pra Usiebiełaruski narodny schod, napaminy pra administracyjnyja i kryminalnyja artykuły, jakija tyčacca masavych mierapryjemstvaŭ.
— A što vy pra UNS dumajecie?
— Što dumajem… Chacieli našych tak zvanych delehataŭ vypravić ad rajvykankama na hety schod. Ale ž jany chucieńka z čornaha vychadu vyjšli, sieli ŭ aŭtobus i źjechali.
Pra Usiebiełaruski schod bolš ludzi nie razmaŭlali. Usich chvalujuć zusim inšyja pytańni, u asablivaści apošnija sudovyja pracesy ŭ horadzie. Niekatoryja dzielacca historyjami pra razmovy ź ideołahami, inšyja žartavali, kab padbadzioryć.
Praz hadzinu ludzi pačynajuć razychodzicca. Milicyjaniery nie źjazdžajuć, pakul apošni čałaviek nie syšoŭ ź miesca sustrečy.
