— Ci viedajecie vy, u čym kankretna abvinavačvaje vas Śledčy kamitet Biełarusi?
— Ja nia viedaju, u čym mianie abvinavačvajuć. Jašče ŭ peryjad hetaj kampanii, kali jana išła letam, Łukašenka skazaŭ, što ŭ jaho jość niejkija dokazy suprać mianie. Ja dazvoliŭ jamu heta ŭsio apublikavać, kali jość niejkija dokazy. Ja skazaŭ, što mnie nie patrebna tajamnica śledztva — kali jość dokazy, to publikuj. Ale heta tak i nie było apublikavana ni razu.
Kali jany z treciaha razu niešta znojduć, — u mianie doma ŭžo dva razy byŭ vobšuk, — nu kolki tam, dzieviaćsot tysiač, jak u Siarhieja Cichanoŭskaha za kanapaj, nu dyk znojduć (śmiajecca)… Pažadana, kab jany mnie pakazali hrošy ciapier, kab ja moh ich nakiravać na demakratyzacyju Biełarusi.
— Ci nia dumajecie, što heta moža być źviazana z tym, što padčas vybarčaj kampanii, kali vy chacieli zarehistravacca kandydatam u prezydenty Biełarusi, raptam abjaviŭsia turecka-biełaruski biznesmen, jaki pačaŭ vas publična abvinavačvać….
— Naturalna, što ŭsio idzie adtul. Adkul by jašče? Tady publikavałasia vielizarnaja kolkaść infarmacyi pra hetaha biznesmena, jaho abvinavačvali ŭ machlarstvie, patrabavali pačać suprać jaho kryminalnuju spravu, na jaho padavali ŭ sud kala 200 razoŭ… Vy ŭjaŭlajecie sabie, 200 spravaŭ u sudzie? Što heta za čałaviek, jaki nia vykanaŭ ni adnaho abaviazańnia? Zrazumieła, što na jaho nacisnuli adpaviednyja orhany, i jon staŭ pad ich dyktoŭku pisać usio, što jany jamu havaryli.
— Ja chacieŭ by paprasić vas prakamentavać jašče adnu spravu. Učora Pavał Łatuška skazaŭ, što jon jak ministar atrymlivaŭ 600 eŭra ŭ kapercie štomiesiac. Jon taksama skazaŭ, što takija sakretnyja vypłaty na vysokim uzroŭni praciahvajucca, što ich dalej atrymoŭvajuć ministry, inšyja vysokija čynoŭniki, deputaty Nacyjanalnaha schodu. Vy čuli pra takuju praktyku? Takaja praktyka va ŭradzie jość? Mahčyma, vam taksama prapanavali takuju sakretnuju zarpłatu?
— Ja nie vyklučaju, što takoje jość. Ale treba ŭsio-tki razumieć, što z 2005 hodu ja nie znachodžusia na dziaržaŭnaj słužbie. Da 1997 hodu ja byŭ pieršym namieśnikam ministra zamiežnych spravaŭ, potym ja pracavaŭ ambasadaram. Ambasadaram ja nie atrymlivaŭ takich hrošaj, i paźniej taksama nie atrymlivaŭ. U nas była arhanizacyja całkam pazabiudžetnaha finansavańnia…
Ale ja nie vyklučaju, što takim čynam režym sprabuje padkupić lajalnaść čynoŭnikaŭ vysokaha ŭzroŭniu. Jość tak zvany rezervovy fond prezydenta, kudy zvalvajucca vielizarnyja hrošy ź dziaržaŭnych pradpryjemstvaŭ, z pryvatnych biznesaŭ.
Darečy, mnie niadaŭna pryjšoŭ list ź Pieršamajskaha rajvykankamu, — ja siońnia apublikuju jaho, — u jakim jany prosiać, kab ja pieraličyŭ hrošy, piać pracentaŭ ad vyručki, u rezervovy fond prezydenta, nibyta na niejkija pytańni, źviazanyja z kulturaj. Nu, hetuju kulturu my bačym — mahčyma, što hetyja amapaŭcy taksama atrymlivajuć hrošy ŭ kapertach, ja heta nie vyklučaju. Tak moža być, ale ja paŭtarusia — nikoli takich hrošaj ja nie atrymlivaŭ.
