Pa słovach Łukašenki, mer Minska adpracavaŭ tolki kvartał na novaj pasadzie, ale hety pieryjad byŭ nastolki składany, što jaho možna paraŭnać z dvuma hadami dziejnaści, piša «Źviazda».
«To-bok u vas nie było času, kab spakojna ŭvachodzić u kurs spravy, raźbiracca z prablemami. Ale vy čałaviek nie novy, dobra Minsk viedajecie i tamu pryznačalisia na hetuju pasadu», — skazaŭ Łukašenka.
Jon źviarnuŭ uvahu, što choča pačuć ad mera stalicy, jakija jon, kiraŭnictva, harvykankam vynieśli ŭroki ź minułaha hoda, asabliva druhoj jaho pałovy.
«Chadžeńni pratestunoŭ, jakija łamali, krušyli… Ci kampiensavali jany horadu toje, što złamali? Ci kampiensavali jany hetyja svaje dziejańni? Heta ž hrošaj kaštavała ŭsio adnaŭlać, my heta bačyli. Tamu tut spusku nijakaha nie pavinna być», — padkreśliŭ Łukašenka.
Pa jaho słovach, biahučy hod — niaprosty, ciažki, z ulikam asabliva źniešnich faktaraŭ, jakija buduć zastavacca.
«Nam treba vytrymać hety hod», — zaŭvažyŭ Łukašenka.
