Hleb Praviedny vučyŭsia na vykładčyka ispanskaj i anhlijskaj, byŭ na 5 kursie fakulteta ramanskich moŭ Minskaha dziaržaŭnaha linhvistyčnaha ŭniviersiteta.
Hleb Praviedny, fota 2016 hoda
Siamja Hleba ŭstrymałasia ad kamientaŭ.
«Naša Niva» źviazałasia ź blizkim siabram chłopca.
«Karanavirus dabiŭ jaho, ale jon i da hetaha chvareŭ, — raspavioŭ siabar Hleba. — U žniŭni ŭ Hleba vyjavili puchlinu.
«Nie rak, ale ankałohija», — tak kazaŭ mnie sam Hleb. Što tam było dakładna, ja nie mahu skazać.
Byŭ kurs chimijaterapii, ale asablivaj karyści jon nie prynosiŭ, tamu Hlebu była pryznačanaja apieracyja pa vydaleńni puchliny, nakolki ja viedaju. Ale 1 śniežnia jon zachvareŭ na kavid.
Paru dzion tamu jon adčuvaŭ, što amal papraviŭsia, adčuvaŭ siabie lepiej. Ale ŭčora ranicaj jamu stała drenna».
13 śniežnia ŭ reanimacyi Hleb pamior. Chłopcu byŭ 21 hod.
«Jon byŭ viasiołym i žyćciaradasnym chłopcam, — zhadvaje Hlebaŭ siabar. — Zachaplaŭsia tancami. Dobrazyčlivy, zaŭsiody adkryty. Zaŭsiody dapamahaŭ — navat kali i nie moh čym, to namahaŭsia choć niejak padtrymać…»
