Kali da ŭłaśnika kramy «Honar» pryjšli, u kvatery była Karyna, žonka Paŭła Doŭnara, ź ich dziciom, i jaho baćki.
Viktar, baćka Paŭła, raskazvaje:
«U nas raniej ściahi visieli, ciapier bieł-čyrvona-biełyja hirlandy, biełyja anioły z papiery i čyrvonyja sardečki. Ja siońnia hulaŭ z sabakam, hladzieŭ na vokny i dumaŭ: cikava, kali da nas pryjduć? I voś, u toj ža viečar «hości»! Čałaviek piać było, ŭsie ŭ formie, adzin ź ich naš učastkovy. Skazali źniać hirlandu. Ja spytaŭ: «Što, chłopcy, užo da hetaha dajšli?» Jany kažuć: «Nu vy ž razumiejecie».
Havaryli narmalna, biez ahresii. Kažuć: kab nie prymianiali inšyja miery, treba prybrać. Nu my pry ich vyklučyli hirlandu, na tym i skončyłasia. Pratakoł nie składali, abyšłosia takim voś papiaredžańniem».
