Dźmitryj rodam z Bresckaj vobłaści. U hetym hodzie małady čałaviek pastupiŭ u univiersitet u Lublinie. U piatnicu jon vyrašyŭ pajechać da baćkoŭ u Biełaruś. Ale, niahledziačy na biełaruskaje hramadzianstva, na radzimu jaho nie prapuścili. Razam ź im u takoj ža situacyi akazałasia jašče šeść studentaŭ. U pres-słužbie Dziaržpahrankamiteta adznačajuć, što ŭ hetaj situacyi nie ŭsio tak adnaznačna, piša tut.by.
Pa słovach Dźmitryja, u piatnicu, 30 kastryčnika, jon i jašče šaściora studentaŭ-biełarusaŭ viartalisia z Polščy dachaty. Jechali praz punkt propusku «Brest».
— Ja vučusia ŭ Lublinie, chłopcy — u Biała-Padlaskaj. U Biełaruś my ŭsie razam viartajemsia na maršrutcy — raspaviadaje Źmicier. — U piatnicu niedzie a 17.40 pa biełaruskim časie my padjechali da pamiežnikaŭ. Pamiežnik u mianie spytaŭ, adkul ja jedu i što rabiŭ u Polščy. Ja adkazaŭ: «Ja tam vučusia». U mianie paprasili paćvierdžańnie. Ja pakazaŭ studenckija dakumienty. U mianie ich adskanavać i skazali: «Čakajcie». Nakolki ja razumieju, chłopcy prajšli takuju ž praceduru. Potym my dzieści hadzinu siadzieli ŭ maršrutcy, da nas padyšli i skazali, što ŭ suviazi z epidemijałahičnaj situacyjaj, nas nie prapuściać.
Pa słovach Dźmitryja, jany bačyli, jak z Polščy ŭ Biełaruś zajazdžali inšyja mašyny ź biełarusami. U suviazi z hetym jany vyrašyli viarnucca ŭ kaniec čarhi i pasprabavać prajści miažu znoŭku.
— Naša čarha padyšła niedzie praz try hadziny, ale nas znoŭ nie prapuścili, — praciahvaje małady čałaviek. — My kazali, što ranicaj u ŚMI byŭ artykuł, dzie napisana, što biełarusaŭ prapuskajuć. Nam adkazali — heta było ranicaj, usio mianiajecca.
Studenty znoŭ vyrašyli pajechać u kaniec čarhi, u nadziei, što ich usio ž taki prapuściać.
— Traich čałaviek my zmahli pasadzić na spadarožnyja mašyny. Dumali, moža tak im udasca prajści miažu, ale ich viarnuli, — kaža Źmicier.
Unačy na niejtralnuju pałasu pryjechali baćki studentaŭ.
U pres-słužbie Dziaržaŭnaha pamiežnaha kamiteta paćvierdzili: sapraŭdy, u piatnicu ŭviečary biełaruskija studenty viartalisia z Polščy na radzimu.
- Pamiežniki papiaredzili maładych ludziej, što ich čakaje 10-dzionnaja samaizalacyja — tłumačyć situacyju aficyjny pradstaŭnik Dziaržpamiežkamiteta Biełarusi Anton Byčkoŭski. — Pakolki navučencam treba było viarnucca ŭ VNU ŭžo 4 listapada, im było prapanavana viarnucca ŭ sumiežnuju dziaržavu. Adnak polski bok admoviŭ studentam va ŭjeździe biez tłumačeńnia pryčyn. Na biahučy momant jany znoŭ sprabujuć ujechać nazad u Polšču.
Źmicier kaža, što jany nie viartalisia ŭ Polšču i sprabujuć trapić mienavita ŭ Biełaruś.
— U mianie nie pytalisia pra toje, kolki ja płanuju być u Biełarusi. Ja jedu dadomu za ciopłymi rečami i hatovy adsiedzieć 10-dzionny karancin, - kaža Źmicier. - Chłopcy taksama. U ich dystancyjnaje navučańnie, jany płanavali być doma navat daŭžej za 10 dzion.
Biełaruś zakryła miežy ź Litvoj, Polščaj, Ukrainaj i Łatvijaj na ŭjezd
Ranicaj 31 kastryčnika BiełTA paviedamiła, što hrupa biełaruskich studentaŭ ź siami čałaviek viarnułasia ŭ Polšču.
