Vykładčyk Biełaruskaha dziaržaŭnaha ŭniversytetu kultury i mastactva Dźmitry Matujza raskazaŭ, što jamu nie praciahnuli kantrakt z pryčyny jaho hramadzianskaj pazycyi. Pra heta jon paviedamiŭ u zapisanym videazvarocie, piša «Radyjo Svaboda».
Z VNU vykładčyk sychodzić nia choča i prosić svaich studentaŭ padpisać petycyju ŭ jaho padtrymku.
Žurnalist «Nastojaŝieho vriemieni» Cimur Aleŭski pahutaryŭ ź Dźmitryjem Matujza pra toje, jak adbyvałasia jahonaje zvalnieńnie, pra pratesnuju dziejnaść i nastroi studentaŭ.
— Ci pavodle zakonu z vami nie praciahvajuć kantrakt? Čamu jaho nie praciahvajuć z punktu hledžańnia zdarovaha sensu?
— Ja nia dumaju, što da zdarovaha sensu tut možna apelavać i ci naohuł varta. Z punktu hledžańnia minimalnaha pracoŭnaha zakanadaŭstva naša cudoŭnaja kantraktnaja systema kaža, što najmalnik moža nie padoŭžyć kantrakt biez tłumačeńnia pryčyn.
— To-bok, heta toj samy vypadak, kali ŭ najmalnika jość ryčahi ŭździejańnia na padnačalenych vykładčykaŭ?
— Biezumoŭna.
— U vas jość niejkija spahnańni?
— Nie.
— Jakija nastroi ciapier u asiarodździ vykładčykaŭ i studentaŭ? Jany trymajucca tych ža punktaŭ hledžańnia, što i vy, ci mnohija dumajuć naadvarot?
— Ja nie mahu havaryć za ŭsio asiarodździe, ja mahu kazać tolki za častku svajho ŭniversytetu — toje, što mahu bačyć na svaje vočy i čuć na svaje vušy. Ale mnie zdajecca, što bolšaść ludziej, u tym liku i vykładčyki, sapraŭdy dumajuć hetaksama, jak i ja. Prosta pamiž mierkavańniem i pazycyjaj, jak akazvajecca, prorva. Dumać — adno, a vykazacca — zusim inšaje.
— A chto, darečy, bolš imkniecca nie vykazvać pazycyju: vykładčyki — im jość što hublać — ci studenty?
— Viadoma, vykładčyki. Moładź, jana zaŭsiody bolš aktyŭnaja. Vykładčyki — darosłyja ludzi, uvohule, jak zvyčajna.
— Vy bačyli siońnia zvarot Śviatłany Cichanoŭskaj da vykładčykaŭ? Što vy dumajecie, adhukniecca jon ŭ ich sercach? Darečy, ci maje jana racyju?
— Kali ščyra, ja nia bačyŭ hetaha zvarotu. Ja daviedaŭsia pra hety zvarot užo paśla taho, jak zapisaŭ svaje zvaroty. Moj zvarot nijak nie matyvavany, nia źviazany z tym, što zrabiła Cichanoŭskaja.
— Jana kaža vykładčykam, što treba mužnaść dla taho, kab nie puskać unutr AMAP, i abiacaje padtrymku, u tym liku finansavuju. Ci moža heta kamuści zdacca dastatkovymi arhumentami dla taho, kab [pierajści] ź mierkavańnia ŭ pazycyju?
— Heta takaja ślizkaja ściežka, jakuju vielmi lohka možna vykarystoŭvać, kab dyskredytavać, u tym liku mianie. Skazać: «To heta ž čałaviek, jamu lohka razvažać pra pazycyju, kali jon viedaje, što jamu zapłaciać, kali jaho zvolniać». Tamu ja b nie chacieŭ rabić na hetym akcent. Ja spačatku słuchaju svajo sumleńnie, a potym užo dumaju, što rabić, kali ja za jaho paciarplu.
— Takich, jak vy, chto nia zhodny z tym, što ciapier adbyvajecca ŭ krainie, davoli šmat, vykładčykaŭ u tym liku. Moža być, u Biełarusi moža źjavicca niejki niezaležny, nie pryznany dziaržavaj, biez aficyjnych dyplomaŭ universytet? Da vas, jak da ludziej, jakim daviaraje hramadztva, pryjduć studenty vučycca, i dalej z hetaha vyraście niejkaja instytucyja. Ci vy nia vierycie ŭ toje, što takoje moža adbycca?
— Pry isnujučych umovach ja mała vieru ŭ toje, što heta moža adbycca. Byŭ peryjad, kali ŭ Biełarusi dastatkova šmat było pryvatnych VNU, ale ŭ vyniku peŭnych padziej jany źnikli, niekatoryja apynulisia za miažoj. Kab zrabić toje, pra što vy skazali, treba spačatku vyrašyć bolš surjoznyja prablemy, pra jakija, ułasna, my i havorym.
