Hetaha karespandenta BT vy mahli bačyć na niadzielnych maršach. Jon krucicca kala padletkaŭ, kab paśla vydać u efir karcinku «niastałaha» pratestu i paśmiajacca ź junych mitynhoŭcaŭ.
Zavuć jaho Alaksandr Charaviec. «Naša Niva» pacikaviłasia, što za jon.
Alaksandr Charaviec sprava. Fota Iryny Arachoŭskaj
Mara pra milicyju i stolinski technikum
Alaksandr Charaviec maryŭ pra karjeru milicyjaniera ci vajskoŭca. Ale z pastupleńniem u Akademiju MUS byli składanaści: praz rasijskaje hramadzianstva. Kali vieryć sacyjalnym sietkam žurnalista, jon z horada Uładzimir.
Škołu ž zakančvaŭ u Biełarusi.
Paśla advučyŭsia ŭ Stolinskim technikumie na elektrahazazvarščyka. Vyšejšuju adukacyju atrymaŭ u Biełaruskim dziaržaŭnym univiersitecie fizičnaj kultury — staŭ spartyŭnym psichołaham.
Ale pa śpiecyjalnaści pracavać u vyniku nie pajšoŭ. Tvorčaha studenta zaŭvažyli i paklikali na TB.
«Mnie pastupiła prapanova: «Chočaš na telik?» — «Telik? Dy vy žartujecie?» — «Nie, nie žartujem. U nas vyzvalajecca staŭka, čałaviek vyjhraŭ «hrynkartu» i źlataje ŭ Amieryku. Treba zakryć miesca», — raskazvaŭ Charaviec pra toj vypadak.
Ad mantažora da načalnika adździeła
Na BT jon pryjšoŭ u 2011-m. Siadzieŭ na mantažy, a praz paru hod staŭ sprabavać siabie karespandentam. U toj čas sietku karespandentaŭ ATN uznačalvała Volha Špileŭskaja — ciapierašni hałoŭny ideołah Administracyi prezidenta.
Skrynšot tvr.by
Nie ŭsio było hładka. Tekstavyja padvodki Alaksandr pierapisvaŭ šmat razoŭ.
«Z maich probnych siužetaŭ mnie prosta śmiajalisia ŭ tvar», — uspaminaŭ jon.
Spačatku Charaviec pracavaŭ u adździele rehijonaŭ. Hod nazad uznačaliŭ adździeł reparcioraŭ. Imknuŭsia atrymać «Televiaršyniu» i zaniacca dakumientalistykaj. Zrešty, dypłomy Alaksandru ŭručali rehularna — ad Ministerstva lasnoj haspadarki, Minabłvykankama, Fiederacyi prafsajuzaŭ.
Charaviec rabiŭ siužety pra transpart, ekanomiku, prablemy rajonaŭ. Jon nie zmoh stać vajskoŭcam, zatoje na palihonach byvaŭ u jakaści karespandenta. Aśviatlaŭ biełaruska-rasijskija vajennyja vučeńni, zdymaŭ film «Viekavy rubiež» da 100-hodździa pamiežnych vojsk i sam syhraŭ tam pamiežnika Alaksieja Novikava.
«Ja časta rabiŭ repartažy z vučeńniaŭ, tamu da vybuchaŭ i pachu porachu mnie nie pryvykać. Ale adna sprava być starońnim naziralnikam, a inšaja — adčuć niachaj navat pastanovačny boj na sabie. Pieranieścisia ŭ tuju epochu, zrazumieć, što adčuvaŭ čałaviek, jaki zmahaŭsia da apošniaha pad minamiotnym abstrełam», — dzialiŭsia jon ŭražańniami z «SB».
Padletki ŭ kadry i ironija
«Prosty i vykanaŭčy», — kažuć kalehi pra Charaŭca.
Što pryviało jaho na pratesty — zadańnie ci ŭłasnaja inicyjatyva, — nieviadoma. Ale ciapier reparcior tam časty hość. Nie skazać, kab žadany. «Zvalniajsia!» — samaje miakkaje, što jon čuŭ ad haradžan, kali 8 vieraśnia pracavaŭ na mitynhu na Kamaroŭcy. Ci nie paśla hetaha karespandent vyrašyŭ chadzić na maršy biez nakidki «presa»?
Rytoryka siužetaŭ Charaŭca — standartnaja dla BT.
«Kuratary, kaniečnie, znoŭ u telehram-kanałach paviedamlali «nievierahodnym», što ich dziasiatki tysiač. Ale i tyja paru tysiač, jakija znoŭ vyjšli na vulicy stalicy, tołkam nie viedali, što ž im rabić», — spravazdačyŭsia jon z marša 21 vieraśnia.
Ale Charaviec prydumaŭ svaju «fišku» — čaplacca da padletkaŭ. Kab paśla paśmiajacca ŭ kadry, maŭlaŭ, pahladzicie na hetych 15-hadovych, jany navat nie razumiejuć, navošta tut.
Prytym sam karespandent nie ŭłaŭlivaje ironiju: mužčynu ŭ šapačcy z folhi vystaŭlaje haradskim varjatam, nie razumiejučy namiokaŭ na kosmas i amierykancaŭ.
«Ja adčuvaju, što heta majo», — kazaŭ raniej Charaviec pra žurnalistyku.
