Siońnia pačaŭsia kanflikt pamiž Azierbajdžanam i satelitam Armienii — niepryznanaj Nahorna-Karabachskaj Respublikaj.
Vajennaje stanovišča i mabilizacyja abvieščany i ŭ Armienii. Pavodle pieršych, nierazborlivych źviestak, atakavanyja taksama abjekty na terytoryi Armienii.
Pry hetym, Armienija — dziaržava-siabar ADKB, kudy taksama ŭvachodziać Biełaruś, Rasija, Kazachstan, Tadžykistan i Kyrhyzstan.
Zhodna z čaćviortym punktam damovy ab ADKB, «kali adna ź dziaržaŭ-udzielnikaŭ pacierpić ad ahresii z boku jakoj-niebudź dziaržavy ci hrupy dziaržaŭ, to heta budzie razhladacca jak ahresija suprać usich dziaržaŭ-udzielnikaŭ Damovy. [U hetym razie] ŭdzielniki pradastaviać nieabchodnuju dapamohu, uklučajučy vajennuju, a taksama akažuć padtrymku srodkami ŭ paradku ažyćciaŭleńnia prava na kalektyŭnuju abaronu […]».
Takim čynam, kanflikt u Nahornym Karabachu nie zmušaje siabroŭ ADKB da vajennaj reakcyi, hetak ža jon nie daje nahody Armienii źviartacca pa dapamohu.
Ale, kali azierbajdžanskija ci tureckija vojski ŭstupiać na terytoryju Armienii ci atakujuć abjekty na jaje terytoryi, heta ŭžo moža stać nahodaj dla zvarotu Jerevana ŭ ADKB — pakul što, jak prainfarmavali ŭ ADKB, takoha zvarotu nie było.
Kali ŭjavić, što Armienija źvierniecca pa dapamohu, to, hipatetyčna, u vypadku ŭchvaleńnia zapytu, biełaruskija vajskoŭcy mohuć adpravicca ŭ Armieniju dla vykanańnia čaćviortaha punktu damovy ab ADKB.
Ale pierad tym jašče čakaje ciažkaja pracedura kalehijalnaha razhladu zajaŭki i ŭzhadnieńnia pazicyj udzielnikaŭ — nieviadoma, jak heta budzie adbyvacca, bo takich surjoznych precedentaŭ u historyi ahranizacyi jašče nie było.
