18 vieraśnia u Smalavičach adbyłosia žudasnaje zdareńnie: mužčyna padpaliŭ siabie kala miascovaj milicyi.
«Naša Niva» vyśvietliła asobu mužčyny i pahavaryła ź jaho svajakami — jany kažuć, što pryčynaj trahičnaha ŭčynku, najchutčej, staŭ ałkahol.
Siarhieju Radčeniu 36 hadoŭ, jon rodam z-pad Smalavičaŭ.
Naradziŭsia Siarhiej u vioscy Zadomla, žyŭ apošnim časam u susiednich vioskach. Pracavaŭ u «Vitalury» kamplektoŭščykam.
Adhukajucca pra jaho pa-roznamu. Chtości ź miascovych krykam kryčyć: «Jon ałkaholik!» Staršynia sielsavieta Dźmitryj Kudzin adhukajecca pra Radčeniu bolš pazityŭna: «Nu, vypivaŭ. Ale chto nie pje?»
Niekalki dzion tamu Siarhiej Radčenia pazvaniŭ u milicyju i paviedamiŭ, što źbirajecca paviesicca na mohiłkach u vioscy Prylepy. Tady jaho vyratavali.
«Zaraz paŭsiul pišuć pra palityku — heta niapraŭda. Usio adbyłosia na fonie ałkaholu, — kaža «Našaj Nivie» Alena, siastra Siarhieja. — Jon byŭ narmalny čałaviek, kali nie piŭ. Ale kali choć trochi paciahnie — usio, biada. Pastajanna štości adbyvałasia, kali vypje. Jon i ŭ Navinkach užo lažaŭ praz ałkahol.
Apošnim časam Siarhiej tak siabie pavodziŭ, što mama prasiła ŭčastkovaha, kab jaho zabrali, pakłali znoŭ u Navinki chacia b».
Svajaki Radčeni vinavaciać milicyju: maŭlaŭ, čamu raniej nie zabrali? Čamu paśla adpuścili? Ale ž na pytańni, čamu jany sami ničoha nie zrabili, siastra adkazać nie moža. Spasyłajecca na toje, što Siarhiej pahražaŭ surjoznymi nastupstvami, kali jaho jašče raz zdaduć u Navinki.
Raniej Siarhiej žyŭ z žančynaj «hramadzianskim šlubam». Nie tak daŭno naradziłasia dačka. Para zdymała žyllo ŭ vioscy Słabada, ale nie skłałasia — u vyniku raźjechalisia.
Siarhiej viarnuŭsia ŭ Zadomlu, u matčyn dom. Sužycielka zabrała dačku i pajechała da svaich baćkoŭ.
«Ci nie piła sužycielka? A chto nie pje ŭ naš čas!?», — kaža pra jaje Alena Radčenia.
Šmat chto miarkuje, što rasstańnie taksama mahło paŭpłyvać na Siarhieja.
«Jon ža kali sprabavaŭ ździejśnić suicyd na mohiłkach, to sam kazaŭ milicyi, što nie choča žyć. Kazaŭ, što žyćcio nie skłałasia», — raskazvaje staršynia sielsavieta.
Paśla taho, jak Siarhieja zabrali z mohiłak, jaho noč pratrymali ŭ milicyi, kaža siastra. Ranicaj jon vyjšaŭ, uvieś dzień adsypaŭsia. Paśla pajechaŭ na pracu, była načnaja źmiena.
«Siońnia ranicaj jechaŭ z pracy, zvaniŭ maci. Nie viedaju, pra što havaryli, ale mama mnie pierazvaniła paśla i kaža: «Usio, Siaroža jedzie dadomu ŭžo pjany», — kaža siastra mužčyny.
Ale dadomu Radčenia nie dajechaŭ. Zamiest hetaha jon abliŭsia bienzinam i padpaliŭ siabie pad budynkam smalavickaj milicyi.
Siastra kaža, što nijakaj zapiski jon nie pakinuŭ.
Ciapier Siarhiej u reanimacyi. Pa roznych dadzienych, u jaho 80—90% apiokaŭ cieła, apioki dychalnych šlachoŭ.
