Apošni raz Alaksandra Budnickaha bačyli ranicaj 11 žniŭnia, mužčyna jašče spaŭ, a paśla abiedu pavinien byŭ vyjści na źmienu. Na pracy Alaksandr tak i nie źjaviŭsia, nie viarnuŭsia i ŭ internat, dzie žyŭ apošnija dva hady. Jaho kalehi napisali zajavu ŭ milicyju ab źniknieńni čałavieka, a ŭ paniadziełak, 31 žniŭnia, daviedalisia: Budnickaha niama ŭ žyvych, nibyta jaho cieła znajšli niedaloka ad handlovaha centra «Ryha», piša Tut.by.
Fota: pradastaŭlena čytačom
— Alaksandr žyŭ u našym internacie i pracavaŭ na Minskim zavodzie šaścierań, sa svajakami asabliva suviaź nie padtrymlivaŭ, žyŭ tak — praca-dom-praca, — Siarhiej tłumačyć, čamu mienavita kalehi zabili tryvohu, kali 11 žniŭnia Alaksandr Budnicki nie vyjšaŭ u druhuju źmienu. — Ja padniaŭ šumichu na pracy, što prapaŭ čałaviek, čamu nichto nie šukaje.
Alaksandru 53 hady, adzin čas žyŭ u Rasii, raźviedzieny, a dva hady tamu pasialiŭsia ŭ internacie na vulicy Bataničnaj. Tyja, chto žyŭ ź im u adnym błoku, raspaviadajuć: mužčyna pa vychadnych jeździŭ u les u hryby i jahady, moh vybracca pa pakupki na Kamaroŭku, ale čaściej byŭ u svaim pakoi. Što da ałkaholu, to, pa słovach susiedziaŭ Alaksandra, jon moh vypić, ale ŭ zapoj nie sychodziŭ.
— Z Alaksandram my žyli ŭ adnym pakoi, viečaram 10 žniŭnia ja viarnuŭsia pozna, jon užo spaŭ, ale spytaŭ: «Adkul ty, Paŭłavič, pryjšoŭ?» I ŭsio. Ranicaj syšoŭ u pieršuju źmienu, Alaksandr jašče spaŭ, viarnuŭsia paśla pracy, a jaho niama — adnu noč, druhuju. Raniej jon nie źnikaŭ, a kali kudyści jechaŭ, telefanavaŭ mnie, kab ja nie pieražyvaŭ, — raspaviadaje susied Hienadź.
Inšy susied pa błoku, Siarhiej, uspaminaje apošniuju razmovu z Alaksandram Budnickim.
— 10 žniŭnia my ź inšym kaleham uviečary jeździli da «Ryhi», heta try prypynki ad internata. Siudy zvyčajna chodzim pa ježu, a ŭ toj dzień vyrašyli pahladzieć, što tam adbyvajecca. Bačyŭ na svaje vočy, jak stralali i ŭzryvali. Kali viarnulisia ŭ internat, raspavioŭ Alaksandru, što tam rabiłasia. Bolš jaho nie bačyŭ ni doma, ni na pracy, — adznačaje Siarhiej. — Bačačy, što Alaksandra nie šukajuć, razam z Hienadziem 19 žniŭnia pajechali ŭ Pieršamajskaje RUUS i pakinuli zajavu. U nas jašče spytali, udzielničaŭ jon u akcyi ci nie. Nie tak daŭno ź milicyi pryjšoŭ adkaz, što zajava pryniata i zarehistravana.
Jak śćviardžajuć Siarhiej i Hienadź, z 11 žniŭnia i da momantu našaj razmovy nichto z supracoŭnikaŭ milicyi ź imi nie źviazvaŭsia. Jašče pieršyja dni mužčyny sprabavali datelefanavacca da Alaksandra, išli doŭhija hudki, ale nichto nie adkazvaŭ, a potym abanient byŭ pa-za zonaj dostupu.
— U paniadziełak ja patelefanavaŭ bratu Alaksandra, jon paviedamiŭ, što Budnickaha znajšli miortvym kala «Ryhi», nibyta niešta z sercam. Navat nie viedaju… Alaksandr pracavaŭ u pieršym cechu, na ciažkim učastku, rabiŭ bartavyja detali, heta fizična składanaja praca. U jaho išli detali pa 16, 30 kiłahramaŭ, ujaŭlajecie? I 200-300 štuk takich detalaŭ treba pierakinuć u dzień ź miesca na miesca. Jon žartavaŭ: «Ja žylisty». Alaksandr — čałaviek niekanfliktny, lubiŭ pažartavać, viečna raskazvaŭ aniekdoty, ad palityki daloki. Nie vyklučaju, što 11 žniŭnia jon moh pajści da «Ryhi», pahladzieć, što tam adbyvajecca. Tym bolš asabista mnie kazaŭ, što ŭ toj dzień adprasiŭsia z pracy, — kaža Siarhiej.
U mužčyny šmat pytańniaŭ, jakija pakul zastajucca biez adkazaŭ: kali pamior Alaksandr; čamu nichto ŭ ludnym miescy nie ŭbačyŭ cieła mužčyny; kali jon pamior 11 žniŭnia i znachodziŭsia ŭ morhu jak nieapaznany, čamu pry zvarocie ŭ milicyju pra heta im nie paviedamili.
Valancin, brat Alaksandra, u milicyju z zajavaj nie źviartaŭsia, učora jamu paviedamili, što cieła svajaka znajšli «ŭ parku ŭ rajonie Surhanava, kala «Ryhi».
— Ničoha tam takoha, zaŭtra ja atrymaju [cieła]. Jon syšoŭ 11 žniŭnia, u milicyi skazali: jość śviedki, što jon paprasiŭ zakuryć i pry ich zdaryŭsia prystup, byŭ u stanie mocnaha ałkaholnaha apjanieńnia. 12 žniŭnia jon užo pastupiŭ na ekśpiertyzu. Prajšła niejkaja levaja infarmacyja ad kalehaŭ, što jon nie maje svajakoŭ, — kaža Valancin.
