Dniami z redakcyjaj «Našaj Nivy» źviazaŭsia chłopiec, jakoha nibyta zvolnili z «Bihza» praz toje, što jon pravioŭ u IČU Žodzina čatyry dni i nie vyjšaŭ u hety čas na pracu. U kramie tady admovilisia ad kamientaroŭ.
U vyniku vyjaviłasia, što historyja pra zatrymańnie praŭdzivaja, ale raspovied pra zvalnieńnie — chłuśnia. Były achoŭnik Jan Čurkin pryznaŭsia ŭ hetym karespandentu «Našaj Nivy».
«Nas ź siabram zatrymali nočču 10 žniŭnia, kali my viartalisia damoŭ ad siabroŭki, — raskazvaje Jan. — Zatrymlivaŭ «Ałmaz». Kali my ŭbačyli pobač siabie ludziej u čornym, to kinulisia biehčy, ale raptam pačuli: «Stajać, a to stralać budu!» Pry zatrymańni mnie, darečy, źbili plačo, abiedźvie nahi, śpinu i vybili płombu z zuba.
Potym kinuli ŭ aŭtazak, dzie ŭžo i tak stolki ludziej było, što my lažali ŭ try rady. U aŭtazaku siłaviki nam taksama kryčali: «Nie varušyciesia, a to my vas zabjom, jak vy zabili našaha». Vidać, tady siarod siłavikoŭ puścili čutki, što demanstranty zabili niekaha «ź ich».
Spačatku nas dastavili ŭ RUUS, dzie my 10 hadzin lažali tvaram u padłohu. Tam asabliva zapomniłasia žančyna ŭ formie, jakaja sačyła, kab mužčyny nie zakryvalisia ad dubinak, kali ich bjuć. Potym pieravieźli ŭ Žodzina, dzie mianie asudzili na čaćviora sutak.
Paciešna, što paśla vychadu ź IČU mnie dali rachunak za charčavańnie ŭ izalatary. 54 rubli ja pavinien zapłacić za bochan chleba i niekalki porcyj, jakija dzialilisia na traich», — raspaviadaŭ Jan Čurkin pra zatrymańnie.
«U paniadziełak, 17 žniŭnia, ja vyjšaŭ na pracu, dzie mnie skazali, što ŭ adździele kadraŭ ja mahu zabirać dakumienty. Pracavaŭ ja achoŭnikam u «Bihzie», što ŭ Kamiennaj Horcy.
Načalnik patłumačyŭ mnie, što zvalniaje za toje, što ja nie vyjšaŭ na pracu hetyja čatyry dni, choć i pavinien byŭ. Kali ja rastłumačyŭ jamu situacyju, toj skazaŭ, što ŭsio, što adbyvajecca, jaho nie chvaluje. Maŭlaŭ, zamieny z achovy mnie niama, treba trymacca za pracu», — upeŭniena raskazvaŭ chłopiec žurnalistu «Našaj Nivy».
U toj dzień prakamientavać zvalnieńnie supracoŭnika ŭ adździele kadraŭ «Bihza» admovilisia: «Takuju infarmacyju nam zabaraniŭ vydavać načalnik».
Ale paśla publikacyi z nami źviazałasia načalnica jurydyčnaha adździeła «Bihza» Natalla Trafimovič: «Jan sapraŭdy pracavaŭ u kramie achoŭnikam, ale heta było jašče ŭ lutym 2020 hoda. U sakaviku supracoŭnik byŭ zvolnieny».
— Napeŭna, ja štości pabłytaŭ, — prakamientavaŭ svaje słovy Jan.
— Vy pabłytali paŭhoda? Vy kažacie, što heta było ŭ žniŭni, a nasamreč usio adbyvałasia jašče ŭ sakaviku?
— Nu voś tak voś ja skazaŭ. Schłusiŭ, atrymlivajecca.
— A navošta vy heta zrabili?
— Nie viedaju.
«Naša Niva» prynosić prabačeńni sietcy kramaŭ «Bihz» za raspaŭsiud niedakładnaj infarmacyi.
