Pra heta jon zajaviŭ na pryjomie miedrabotnikaŭ.
«Pakul tut kielichi [z šampanskim] razdajuć. Pakolki mnie pryjšłosia hetu biadu [karanavirus] pieranieści, viedaješ, pra što ja padumaŭ? — źviarnuŭsia Łukašenka da ministra Karanika. — Ty ž mianie ŭ hety załaty fond zapišaš? Kali zdajuć kroŭ, płazmu, kab lačyć ludziej. Ty vaźmi hetu płazmu, uviadzi hetu kroŭ apazicyjanieram pa kropli [miedyki śmiajucca — NN]. Samy prosty sposab paviarnuć ich u boku dziaržavy, u moj bok. Tamu ja publična pra heta kažu, kab usie apazicyjaniery pa kropli kryvi atrymali. Jany nie admoviacca. Ty ž razumieješ, kali ŭ reanimacyju traplaješ, nie hladziš, jakaja hrupa kryvi. Aby vyžyć».
Łukašenka dapuściŭ, što jaho śpiecyjalna zarazili karanavirusam
0
0
0
0
0
0
