Pra heta jon napisaŭ u svaim fejsbuku
«U 2009-m hodzie ja pačaŭ pracavać nad ramanam, jaki mieŭ nazvu «Revalucyja». Raman byŭ pisany ruskaj movaj i ŭsio nijak nie chacieŭ dapisvacca.
Jahony hieroj, siemijotyk architektury, biełarus, u siaredzinie 2000-ch apynuŭsia ŭ epicentry padziej u stalicy vielizarnaj susiedniaj dziaržavy. Padziej, jakija musili daščentu zrujnavać jaho asobu. Čarnaviki ramanu maje siabry čytali ŭ 2010-m, 2013-m; ja dapracoŭvaŭ tekst u Curychu ŭ 2017-m i Vienie ŭ 2019-m. U žniŭni minułaha hodu ja pastaviŭ kropku. Vital Ryžkoŭ pačaŭ pierakładać «Revalucyju» na biełaruskuju i, pakolki Vital - pierfiekcyjanist, praca ŭ jaho šła marudna. Uzimku na «Jeŭraradyjo» ja abiacaŭ, što tekst vyjdzie vosieńniu 2020, ale nijakaj peŭnaści na hety kont u mianie nie było. Dniami my sustrelisia ź Vitalom i pačali ŭhryzacca ŭ redakturu.
I ja pabačyŭ, što ŭsio składajecca, reliz sapraŭdy adbudziecca ŭ vieraśni-kastryčniku.
Padziei, što zaviravali ŭ Biełarusi z traŭnia zrabili nazvu hetaha tvora na dziva aktualnaj. A «maskoŭski» kantekst žarściaŭ aktualizavaŭ i łakacyju dziei. Chacia, paviercie, heta nie było majoj intencyjaj i racyjanalnym raźlikam».
Viktar Marcinovič — aŭtar šaści ramanaŭ: «Paranoja», «Ściudziony vyraj», «Sfahnum», «Mova», «Voziera radaści», «Noč».
