Fota Nadziei Bužan
Siońnia, vystupajučy pierad ministrami, Łukašenka prypomniŭ patencyjnamu kandydatu ŭ prezidenty, eks-dyrektaru PVT Valeryju Capkału jahonaje vykazvańnie pra toje, što kiraŭnik krainy dobra raźbirajecca ŭ tonkaściach sielskaha ŭkładu žyćcia.
«Jon taki bieły i pušysty. Jon raspaviadaje, što ja jaho babuli spadabaŭsia, bo viedaŭ, kolki śvinamatka moža naradzić parasiat. Paŭstaje pytańnie, a tabie ja čym tady spadabaŭsia <…> I potym, jon prosta nie razumieje, bo kolkaść narodžanych parasiat ad maciery i ich jakaść nie zaležyć ad maciery. Heta jašče zaležyć ad knyra. I kali budzie taki knyr, jak hety čałaviek, to miortvanarodžanyja buduć parasiaty».
***
Na svajoj pieršaj pres-kanfierencyi, što prajšła 21 maja, Valeryj Capkała skazaŭ, što ŭ 1994-m hodzie Łukašenku vybrali spraviadliva.
«I ŭ toj čas jon byŭ sapraŭdy blizki, jon padabaŭsia majoj babuli, bo viedaŭ, kolki ad śvińni pavinna naradzicca parsiučkoŭ, jon byŭ blizki vychadcam ź viosak, bo viedaŭ, kolki kurej moža pakryvać adzin pievień. Heta było vielmi blizka, heta impanavała. Ale ja dumaju, daŭno treba sychodzić ad sielskaha ŭkładu, my cełyja ŭrady mianiajem. Minuły ŭrad pamianiali, bo pakasiłasia dźviery la śvinarnika, nie byŭ adramantavany dach. Tut treba mianiać sistemu. Napeŭna, va ŭsioj Biełarusi karovy nie chodziać pad muzyku, ich nie pojać pivam, nie robiać masažy, heta standartnaja situacyja dla ŭsioj respubliki», — skazaŭ jon.
