Były nadzvyčajny i paŭnamocny pasoł Rasii ŭ Biełarusi Alaksandr Surykaŭ prakamientavaŭ «Narodnaj Voli» paśpiešlivy adjezd ź Minska Michaiła Babiča.
— Alaksandr Alaksandravič, vy napeŭna viedajecie, što ŭ apošni čas u nas tut razhortvajucca vielmi cikavyja padziei… Naprykład, Michaił Babič vioŭ u Biełarusi siabie vielmi hučna, a źjechaŭ cicha. Nu, abo jaho źjechali…
— Tak skłaŭsia jaho los. Napeŭna, jon tak i nie zrazumieŭ, chto ŭ Biełarusi hałoŭny…
Sprava ŭ tym, što Babič u Rasii byŭ vialiki načalnik, kiraŭnik cełaj akruhi, Pryvołžskaj. A Biełaruś — heta suvierennaja, samastojnaja dziaržava, a nie Pryvołžskaja fiederalnaja akruha. Voś heta hałoŭnaje, čaho Babič tak i nie zrazumieŭ.
— Nu tak, pavodziŭ siabie jak karol.
— A pasoł — heta nie karol. U vas jość svoj karol, jaki nazyvajecca prezident. I jon u Biełarusi hałoŭny, a nie pasoł Rasijskaj Fiederacyi. Nie Surykaŭ hałoŭny, nie Babič, nie nastupny pasoł, jaki pryjedzie. Hałoŭny ŭ Biełarusi — prezident Alaksandr Ryhoravič Łukašenka. I heta pavinien razumieć nie tolki rasijski, ale i ŭsie inšyja pasły. A rasijski — u asablivaści, tamu što ŭ Rasii i Biełarusi viekavyja brackija suviazi. Tym bolš treba pavažać biełaruskuju ŭładu!
<…>
— A jak vy možacie prakamientavać słovy niekatorych vysokapastaŭlenych rasijskich čynoŭnikaŭ ab bolš ščylnaj intehracyi? U Biełarusi ŭ adkaz usie adrazu adnaznačna zajavili: nichto ŭ skład Rasii nie pojdzie.
— A nichto, napeŭna, nikudy i nie kliča.
Napeŭna, heta niaŭdały vyraz byŭ nakont ščylnaj intehracyi. Kožny čałaviek časam ahavorvajecca — takoje byvaje. Na moj pohlad, nie miełasia na ŭvazie ŭvachodžańnie Biełarusi ŭ skład Rasii.
— To bok, vy taksama dobra razumiejecie, što heta niemahčyma?
— Biełaruś — suvierennaja, niezaležnaja dziaržava. Adnosiny pamiž našymi krainami pavinny być roŭnymi, partniorskimi, brackimi, pavinny raźvivacca va ŭsich płoskaściach — ad ekanamičnaj da palityčnaj śfiery.
— Vy ŭžo daŭno źjechali ź Biełarusi, ale ŭsio roŭna pra vas tut pieryjadyčna ŭspaminajuć. Viadoma, što vam prapanoŭvali zastacca žyć u Minsku. I kažuć, što Alaksandr Łukašenka padaryŭ vam ziamielny ŭčastak u Drazdach. Heta praŭda?
— Lichich jazykoŭ zaŭsiody šmat…
U mianie adna radzima. Nazyvajecca jana Rasijskaja Fiederacyja, Ałtajski kraj. Tut ja maju i ziamielny ŭčastak, i kvateru, i ŭsio astatniaje. I nikoli nie mieŭ i nie budu mieć ni ŭłasnaści, ni ziamielnaha ŭčastka za miažoj, u tym liku i ŭ Biełaruś.
Ja patryjot svajoj krainy. Ale pry hetym lublu Biełaruś.
