— Kali kazać pra biełaruskuju movu ŭ ŚMI. Ci budzie pašyracca biełaruski kantent u hazietach, na telebačańni? Ci ruchajemsia my ŭ hetym nakirunku?
— …Skažu prama i adkryta, biezumoŭna, razumiejučy, što vykliču šmat krytyčnych zaŭvah. Usie mahčymyja miery pašyreńnia, zakanadaŭčyja inicyjatyvy adnosna ŭstalavańnia, kantrolu i hetak dalej ničoha nie pryniasuć, akramia haračych sprečak u hramadstvie. Moŭnaja rečaisnaść u Biełarusi skłałasia takaja, jakaja skłałasia.
Jana — adlustravańnie mnohich aśpiektaŭ sacyjalnaha, palityčnaha i navat haspadarčaha, ekanamičnaha žyćcia. Toje, što treba šanavać i pavažać movu, — zakanamierna. Toje, što my znachodzimsia ŭ prastory ruskaj movaj, karystajemsia joju nie pa abaviazku, — taksama zrazumieła.
Mnie padajecca, što lepiej siły skiravać na toje, kab mova, kali jana ŭžo hučyć i sa staronak ŚMI, i ŭ efiry, i ŭ vystupleńniach, była pravilnaj, unarmavanaj.
I jašče. Nichto nie zabaraniaje, a, naadvarot, zaachvočvaje prychilnymi acenkami, dobrymi vodhukami tyja pracesy, kali dobryja znaŭcy rodnaj movy aktyŭna joju karystajucca. Šmat u hetym płanie zaležyć ad hramadskich inicyjatyŭ, ad piśmieńnickaj hramady. Davajcie i ŭ moŭnym pytańni nie krytykavać usich zapar, a dapamahać adzin adnamu.
