— Vot skažy… jakija ty maiš varyjanty?
— Jakija?
— Nu vot… z čaho pajšoŭšy byŭ čałaviek?
— Ty skažy.
— Ja skažu… ja skažu što nijak ni z abiziany! nu vot takaja navuka, takaja navuka! na vo tabie małpu — zrabi ź jaje čałavieka! chiera! nu.. dyk čaho dakazvać!? a ja mahu skazać, što ź miadźviedzia! dyk toj ža miadźviedź i na matacykleci moža — čym za małpu horšy!?
— Dyk z čaho čałaviek pajšoŭšy?
— A vot i ja dumaju… A byli ž jašče takija łabatyja, bryvastyja… dyk padochli ŭsie… ale ž heta ni ludzi! a jany bajać… knižniki.. zrazu byŭ kampot, a potym babuchnuła niešta… i a-ja-ja jak my zažyli… a niechta ž heta ŭsio padzarvaŭ! i ŭ mianie, 'kramia Boha, ničoha ni vychodzia.
0
0
0
0
0
0
