Astranomy daŭno viedali, što naša zorka pamre, kali jaje ŭnutranaje paliva skončycca. Ale dakładnaja pryroda pieradśmiarotnaj ahonii była nieviadomaja daśledčykam. Ciapier ža mižnarodnaja kamanda navukoŭcaŭ vyśvietliła detali. Vykarystoŭvajučy novuju kampjutarnuju madel, navukoŭcy vyśvietlili, što zamiest prostaha zhasańnia, jak ličyłasia raniej, Sonca, pamirajučy, pieratvorycca u nievierahodnuju płanietarnuju tumannaść, jakuju budzie bačna za miljony śvietłavych hadoŭ.
«Takija płanietarnyja tumannaści — samyja pryhožyja abjekty na niebaschile. Navat kali Sonca stanie davoli ćmianaj tumannaściu, jaje ŭsio adno budzie vidać z susiednich hałaktyk», — ličyć prafiesar astrafiziki Univiersiteta Mančestera Albiert Zijłstra.
«Toj, chto žyvie ŭ hałaktycy Andramiedy za 2 miljony śvietłavych hadoŭ adsiul, usio roŭna zmoža jaje ŭbačyć», — dadaŭ jon.
Sonca z mnohich punktaŭ hledžańnia zvyčajnaja zorka. Jano maje siarednija pamiery i, praisnavaŭšy 5 miljardaŭ hadoŭ, užo na pałovie žyćciovaha šlachu. Kaniec nastupić tady, kali ŭ jadry Sonca skončycca vadarod. Kali heta adbudziecca, pačnucca jadziernyja reakcyi zvonku kary, z-za hetaha Sonca nabraknie da pamieraŭ čyrvonaha hihanta, pahłynuŭšy Mierkuryj i Vienieru.
Ale heta jašče nie kaniec historyi. Zijłstra i jaho kalehi ŭ Polščy i Arhientynie apisali, što adbudziecca potym. Staŭšy čyrvonym hihantam, Sonca stracić kala pałovy svajoj masy, pakolki vonkavyja płasty buduć ździmacca z chutkaściu kala 20 kiłamietraŭ u siekundu. Jadro budzie chutka nahravacca i vypramieńvać ultrafijaletavaje śviatło i renthienaŭskija pramiani, jakija vonkavyja płasty buduć łavić i pieratvarać u jarkaje kalco płazmy. Płanietarnaja tumannaść budzie źziać kala 10 tysiač hadoŭ.
Niahledziačy na toje, što Ziamla moža acaleć paśla śmierci Sonca, žyćcio na płaniecie zahinie jašče raniej. Z uzrostam zorka budzie śviacić usio jarčej. I za 2 miljardy hadoŭ jaje ciapła budzie dastatkova, kab ziamnyja akijany zakipieli.
