Photo: Global Look Press
Pryncyp zandavańnia zasnavany na fłuarescencyi. Zond ujaŭlaje saboj trubku z optavałakna dyjamietram usiaho 125 mikramietraŭ, pa jakoj raspaŭsiudžvajecca śvietłavaja chvala. Nakaniečnik endaskopa vypramieńvaje śviatło, jakoje ŭzbudžaje malekuły białku-markiera. U adkaz aktyŭnyja niejrony śvieciacca, i ich malunak pa tym ža vałaknie pieradajecca ŭ kampjutar-analizatar. Pramień śviatła, što vychodzić z zonda, možna pieramiaščać, nie ruchajučy sam endaskop i nie traŭmujučy mozh.
Spačatku aŭtary vyprabavali pryładu na kulturach kletak. Zatym nadyšła para žyvych hryzunoŭ. Pad aniestezijaj myšam pavolna ŭviali zond hłyboka ŭ mozh. U hetaj pracedury nie było ničoha niebiaśpiečnaha.
«Adna ź pieravah vykarystańnia nastolki tonkaha endaskopa ŭ tym, što, kali vy apuskajecie jaho ŭ mozh, vy možacie bačyć usie kryvianosnyja sasudy i pieramiaščać vałakno, kab paźbiehnuć ich paškodžańnia», — kaža kiraŭnik daśledavańnia Šej Achajan.
Pryłada dazvalaje atrymlivać abjomnyja vyjavy. Dadatkovaja pieravaha prybora składajecca ŭ tym, što malunak moža być roznakalarovym. Heta možna vykarystoŭvać, naprykład, dla taho, kab adsačyć uzajemadziejańnie niekalkich niejronaŭ, paznačanych roznymi kolerami.
Akramia taho, novy endaskop, u adroźnieńnie ad svaich anałahaŭ, dazvalaje razhladać nie tolki kletki, niepasredna prylehłyja da nakaniečnika, ale i niejrony, jakija znachodziacca na adlehłaści da sta mikramietraŭ ad jaho.
