U zvyčajnym šmatpaviarchoviku ŭ soniečnaj kvatery nas z chlebam-sollu sustrakaje Luboŭ Vasiljeŭna Čubanava.
Luboŭ Vasiljeŭna Čubanava.
Toje, što z hetaj žančynaj treba paznajomicca asabista, nam stała zrazumieła, jak tolki my ŭbačyli dasłanyja Luboŭju Vasiljeŭnaj i jaje ŭnučkaj Hannaj sełfi, ź jakimi jany ŭdostal pazabaŭlalisia ŭ snep-čacie. Spadarynia Luboŭ upieršyniu prymieryła na siabie papularnyja vobrazy sabaki, uładarki viasiołki dy inšych cikavych piersanažaŭ.
Pahladzieć na nie mienš kreatyŭnyja sełfi inšych udzielnikaŭ konkursu možna na śpiecyjalnaj staroncy
Uražvaje i kolkaść naščadkaŭ Lubovi Čubanavaj: u jaje piaciora dziaciej, 10 unukaŭ i 24 praŭnuki, jakich raskidała pa ŭsioj Biełarusi, ad Vaŭkavyska da Kryčava.
Što ž daje stolki žyćciovaj mocy 89-hadovaj žycharcy Mahilova? My raspytali ŭ jaje pra heta asabista.
«U 8 hod ja sama ciahała dadomu vadu z kałodzieža na ŭsiu siamju i chatnich žyvioł, u 12 — vymušana pryniała ŭ maci rody i pierarezała pupavinu adnamu sa svaich małodšych bratoŭ, paśla vajny dapamahała ŭzdymać naš kałhas…», — Luboŭ Vasiljeŭna pieraličvaje niekatoryja fakty sa svajoj bijahrafii, i ažno nie vierycca, što ŭsio heta adbyvałasia z adnym čałaviekam.
Luboŭ Vasiljeŭna naradziłasia ŭ 1928 hodzie ŭ Kryčavie. Jana była pieršaj i vielmi čakanaj dačkoj dla svaich baćkoŭ — Jeŭdakii i Vasila (usiaho ŭ ich siamji było 10 dziaciej). Maci pracavała ŭ kałhasie i cikaviłasia ziołkami: jana źbirała ich i dla svajakoŭ, i dla aptek. Baćka ž byŭ majstram na ŭsie ruki: moh i jak kaval niešta zrabić, i abutak adramantavać. Žyli ścipła, ale navat niebahatuju haspadarku siamji padčyścili ŭ hady kalektyvizacyi.
Skazvałasia i pastajannaja adsutnaść baćki doma: Vasil nie paśpieŭ viarnucca z Saviecka-finskaj vajny, dzieci nie paśpieli nahulacca z anučami ź jaho vajskovych botaŭ, jak jaho znoŭ zabrali na front (jon viarnuŭsia damoŭ, ale paśla vajny mocna chvareŭ i pamior rana).
Rarytetnaje fota, 1929 hod. Luboŭ Vasiljeŭna na rukach maci, tut joj paŭhoda.
Na momant vyzvaleńnia ŭ Kryčavie zastałosia ŭsiaho 32 nierazburanyja chaty. Siamji Čubanavych pašancavała: siarod hetych «ščaśliŭčykaŭ» byŭ i ich dom. U heta navat nie vieryłasia: pierad tym, jak syści ŭ biežancy, Luba i ŭsie jaje svajaki raźvitvalisia ź lubimym kutkom nazaŭsiody. Sa ślazami na vačach.
Staić hety dom-piaciścienka ŭ Kryčavie i da hetaha času. Praŭda, apošniaja jaho zakonnaja haspadynia bolš za 10 hod tamu pierajechała ŭ Mahiloŭ — da dački Aleny i ŭnučki, jakija dahladajuć za joj.
«Ja jašče sama za saboj prybiraju. Viažu škarpetki i survetki ŭsim svajakam. Mnie ŭvohule nakanavana 123 hady pražyć!», — badziorycca spadarynia Luba. Adno, u marazy, paśla taho, jak paśliznułasia i złamała ruki, nie ryzykuje vychodzić z kvatery. Tady ŭžo, choć i nieachvotna, ale jana zhadžajecca pryniać dapamohu ad inšych.
Adna ź lubimych spraŭ spadaryni Luby — viazańnie.
Svaimi rukami sa starych rečaŭ jana stvaraje i voś takija dyvanki.
Žančyna źviedała hałodnyja časy, kali treba było niekalki hadzin prastajać u čarzie, kab uziać buchanku chleba. Zžała svaimi rukami hiektary žyta ŭ kałhasie, była kasirkaj u cyrulni. Kab pavysić piensiju, addana pracavała na Kryčaŭskim zavodzie humovych vyrabaŭ. Jana pieražyła i pachavała ŭžo dvuch svaich dziaciej, astatnich — staviła na nohi sama, bo z mužam raźviałasia praź jaho ałkahalizm.
«Kałhas ja naš padniała. Očań!», — Luboŭ Vasiljeŭna viedaje sabie canu.
Pry ŭsim hetym Luboŭ Čubanava pastajanna žartuje i zalivajecca hučnym śmiecham. Jana ŭpeŭnienaja: mienavita fizičnaja aktyŭnaść i ranišniaja zaradka robiać jaje «hieny». A mozh u tonusie trymajuć kryžavanki ŭ lubimaj haziecie. Tak, jana pamiataje ŭsie dni narodzinaŭ usich svajakoŭ, usie daty pačatkaŭ i skančeńniaŭ bajavych dziejańniaŭ u Kryčavie i ahułam u Biełarusi i hetak dalej.
«Z maładości hladzicie i za svaimi ciahlicami, i za svaim charčavańniem», — raić usim spadarynia Luba.
Haspadynia doma z samaj małodšaj unučkaj Hannaj.
Ciapier, dziakujučy ŭnučcy Hańnie, da jaje zachapleńniaŭ zdarovym ładam žyćcia, viazańniem i raślinami dadasca i jašče adno — fatahrafija. Praces navučańnia sełfi ŭ siamji prajšoŭ chutka: usio ž babula, akramia inšaha, raniej pracavała kasirkaj u fotasałonie, tak što ŭ kursie ŭsich techničnych niuansaŭ stvareńnia fota. Na telefonie ž heta, kaža spadarynia Luboŭ, jašče praściej.
Sełfi ŭ siamji robiacca z kryŭlańniem i śmiecham: vydatnaje pačućcio humaru Lubovi Vasiljeŭny pieradałosia i Hańnie. Unučka navat raniej hrała ŭ KVZ.
Kali my ŭžo źbirajemsia adjazdžać, razam z chlebam-sollu haspadynia daje nam nakaz na darohu: «Lubicie svaju ziamlu, nie plujcie na jaje, nie davajcie zdarycca vajnie, kali ad vas heta zaležyć». Va ŭsim hetym — usia baba Luba, jakoj vydatna padychodzić abranaje dla jaje baćkami imia.
Luboŭ da ziamli prajaŭlajecca i ŭ kolkaści kvietak doma. Zialonyja kutki ŭ kvatery spadarynia Luba z honaram nazyvaje «lesam». Jana vyroščvaje i kaktusy, i avakada, i navat manha.
Kali vy taksama chočacie, kab «Naša Niva» i Samsung Galaxy A8|A8+ pryjechali da vas u hości, publikujcie sełfi vašych babul i dziadul u sacsietkach!
Zrabić usio tak, kab pretendavać na smartfony Samsung Galaxy A8 i Samsung Galaxy A8+, dapamoža naša padrabiaznaja instrukcyja.
Čytajcie taksama:
Historyja japanista Siarhieja i babuli Kłary, jakaja žyvie vyšyŭkaj, vieryć u narodnuju miedycynu i robić sełfi
