Išoŭ sabie z histaryčnaha muzieja i dumaju: zazirnu ŭ mastacki, tam ža adkryli novuju vystavu pra Staražytny Jehipiet. I patrapiŭ adrazu na bal, to bok aficyjnaje adkryćcio — śpiecyjalna razasłali navat firmovuju čyrvonuju darožku na ŭvachodzie, praŭda, ja pa zaścielenych hazietach jaje adolvaŭ.
Daviałosia lišniuju hadzinu kukavać, ale 1) vypiŭ harbaty i źjeŭ pachłavy (padazrona vielmi padobnaja na tureckuju, ci jehipieckaja pachłava takaja ž samaja, chalera jaho viedaje), 2) pasłuchaŭ našych čynoŭnikaŭ ź ministerstvaŭ adukacyi i kultury — unikalnaja mahčymaść užyvuju, ad krynic, nasycicca mudraściu, hłybokimi viedami, humaram i raznastajnaściu dumak, 3) pahladzieŭ na narodny jehipiecki taniec: mužyk tańčyć u spadnicy z padśvietkaj, ja tak i dumaŭ, što jehipcianie byli vielmi prahresiŭnaj cyvilizacyjaj.
Pa zaviaršeńni tanca da sapraŭdnaha jehipieckaha mužyka možna było zaleźci pad spadnicu i zrabić tam sełfi, hetym z radaściu skarystalisia našy žurnalistki. Narešcie, možna było praščamicca na vystavu (jakuju ŭ pieradbańniku adna z supracoŭnic muzieja čamuści nazvała «fufłom») i zaadno pasłuchać ekskursiju ad Mikity Moniča. Toj, jak zaŭždy, raskazvaŭ utrapiona i ź viedańniem spravy, choć tolki naprykancy ekskursii zakranuŭ pytańnie aŭtentyčnaści.
Vystava — całkam kamiercyjny prajekt, pry niešmatlikich (z padsłuchanaha — usiaho 16) i nie vielmi jarkich aryhinalnych artefaktach asnoŭnaja staŭka robicca na repliki samych viadomych pradmietaŭ jehipieckaj kultury. Pryčym nie zaŭždy ŭličvajucca navat aryhinalnyja pamiery (heta zaŭvažna pa Razieckim kamiani i hałavie Niefiercici). Što asabliva razdražniaje, vielmi zabłytana paznačana, dzie aŭtentyčnyja artefakty, a dzie kopii. Nie mienš chaatyčna prapisanaje sapraŭdnaje miesca znachodžańnia abjektaŭ. Ni pad jakija sučasnyja standarty muziejnaha ekspanavańnia heta niemahčyma padahnać.
Ja razumieju, što sam razbeščany Łuŭrami i Brytanskimi muziejami (da Kaira, praŭda, pakul nie dabraŭsia), ale vystava ciahnie tolki na kamiercyjnuju chałturu dla zabitych pravincyjałaŭ, jakim hałoŭnaje — zrabić sełfi na fonie pazałočanaha śfinksa.
