Historyja z vympiełami paŭaholenych žančyn u dokšyckim aŭtobusie atrymała praciah. Jak paviedamiŭ Kastuś Šytal, jaki ŭviečary taho dnia znoŭ ubačyŭ hety aŭtobus u svaim miastečku, kiroŭca ŭsio ž taki prybraŭ sprečnyja vyjavy.
Nahadajem, 21 červienia krajaznaŭca i katalicki viernik Kastuś Šytal zrabiŭ zaŭvahu kiroŭcu rejsavaha aŭtobusa. Jamu nie spadabałasia, što ŭ kabinie visiać vyjavy paŭaholenych dziaŭčat. Kiroŭca advioz Šytala ŭ pastarunak, adkul taho nieŭzabavie adpuścili.
Kastuś Šytal
Šytal viarnuŭsia na aŭtastancyju, dzie zrabiŭ dva zapisy ŭ knizie skarhaŭ i prapanoŭ: kab źniali z kabiny kiroŭcy vympieły ź dziaŭčatami ŭ bikini i kab prybrali hieorhijeŭskuju stužku.
Taksama jon napisaŭ i pra toje, što kiroŭca patrabavaŭ vyjści z aŭtobusa, niahledziačy na nabyty kvitok. Tamu Šytal paprasiŭ pryciahnuć da adkaznaści kiroŭcu, ale ŭdakładniŭ, «kab nie zvalniali, bo ŭ rajonie ciažka z pracaj».
Jak historyja razhortvałasia dalej?
Na aŭtastancyi zapeŭnili, što ŭsie skarhi razhladajucca i ź situacyjaj abaviazkova raźbiarucca.
Kiroŭca taho aŭtobusa, Aleh Kieda, pierakonvaje, što ŭsio było zusim nie tak, jak raskazvaŭ Šytal.
«Tak, čałaviek učyniŭ skandał, ale ničoha takoha nie było. Jamu prymroilisia hołyja dziaŭčynki ŭ kabinie! Ale ściažkoŭ z «hołymi babami» nie było — tolki dva kalendaryki, na adnym Daša Domračava, na inšym — Nadzieja Skardzina, heta maleńkija kalandaryki «Biełdziaržstracha», — zapeŭniŭ «Našu Nivu» Aleh Kieda. — Čałaviek prosta maje surjoznyja prablemy sa zdaroŭjem. Jon učyniŭ skandał i jaho zabrała milicyja».
Kiroŭca pryznaje, što advioz Šytala ŭ milicyju — «tam usiaho 100 mietraŭ było».
«Ale matam ja nie łajaŭsia. Jon tam u aŭtobusie spačatku sčapiŭsia ź niejkaj dziaŭčynaj, pasažyrkaj. Paśla jamu pačali hołyja kabiety mroicca: na paneli jany siadziać, paśla na stule siadziać… Zatym pačaŭ da mianie na kapot leźci, za ruki dziorhać… Ja 10 chvilin nie moh adjechać. A paśla piša aby-što, nibyta jon taki dobry, a ja taki idyjot», — kaža Aleh Kieda.
Kieda ŭžo viedaje svajho pasažyra — Šytal raniej skardziŭsia na rasijski ściažok u kabinie kiroŭcy.
«Jon ža BNFaviec! — kaža Kieda. — Pra rasijski ściažok adkaz byŭ praz knihu skarhaŭ, što niama zabarony, dziaržavy ž siabrujuć. Ale ja sam źniaŭ toj ściažočak, navošta pravakavać čałavieka».
Pasažyr paskardziŭsia, što ŭ kabinie aŭtobusa visiać «hołyja baby». A kiroŭca advioz jaho ŭ milicyju
Šytal: Hołych bab u aŭtobusie paviesiŭ toj samy kiroŭca, jakoha ja niekali prymusiŭ źniać rasijski ściah
