Arciom Skarabahaty apošnija try dni pravieŭ u kamiery adzin. Chłopiec, jaki vyzvaliŭ siabroŭ z «siniaha busa», atrymaŭ najvialikšy termin — 15 sutak — z asudžanych za mitynh 15 sakavika.
Arcioma razam ź inšymi hvałtoŭna vyciahnuli z tralejbusa 37-ha maršruta. Maładzion staŭ viadomy dziakujučy tamu, što zdoleŭ adčynić dźviery milicejskaha mikraaŭtobusa i vypuścić ludziej. Samomu źbiehčy nie ŭdałosia. Arciom raspavieŭ, jak advažyŭsia na taki ryzykoŭny krok:
«Ja pabačyŭ, što ŭ dźviarach aŭtobusa vyrvanaja vierchniaja zaščapka. Mnie zastavałasia prasunuć palec, kab zacisnuć nižniuju i adčynić dźviery. Škaduju, što spyniŭ na skryžavańni, a nie padčas ruchu, bo mahli źbiehčy ŭsie. Mianie samoha paśla pabili, ale paśla dvuch hadoŭ tajskaha boksu ŭdary pa hałavie i korpusie nie tak adčuvajucca. Voś kali b pavalili i ŭsie razam pinali, była b inšaja sprava».
Skarabahaty płanavaŭ prabyć u Minsku adzin dzień, ale zastaŭsia na 15 sutak. Chłopiec žyvie i navučajecca ŭ Polščy. Tam jaho čakali dva vializnyja sabaki, jakich chłopiec zabraŭ z prytułku.
Apošni raz Arciom znachodziŭsia ŭ Žodzinskim IČU paśla Płoščy—2006. «Z taho času ničoha nie źmianiłasia, žudasnaje charčavańnie, adsutničaje haračaja vada, nas nie vadzili ŭ duš. My nabirali vadu ŭ płastykavyja butelki, stavili na batareju i ablivalisia nahretaj vadoj».
Vostraj prablemaj dla maładziona stałasia charčavańnie, bo chłopiec źjaŭlajecca viehanam (nie ŭžyvaje miasa, rybu i małočnyja pradukty). Štodzionny racyjon aryštanta składała kaša na śniadanak i čas ad času bulbianoje piure na viačeru.
Arcioma pryjechała sustrakać siamja Skarabahatych. Usiaho ŭ siamji 11 čałaviek.
