Siońnia Leninskim RAUS Bresckaha abłvykankama byŭ zatrymany indyvidualny pradprymalnik, redaktar partała «Realny Brest» Dzianis Maruk. Dzianis rabiŭ repartažy z manifiestacyj «niedarmajedaŭ». Na adnoj z akcyj jon pakazaŭ siaredni palec čałavieku ŭ cyvilnym, jaki zdymaŭ jaho na kamieru.
«Mnie śvieciać «sutki» za nieprystojny žest na adras supracoŭnika milicyi, — raskazaŭ «Našaj Nivie» Maruk. — Ale pačakajcie, jaki ž jon supracoŭnik milicyi, kali jon byŭ biez znakaŭ adroźnieńniaŭ?»
Dzianis byŭ nie zhodny z vystaŭlenym jamu abvinavačvańniem, jakoje patrabavali padpisać. Paśla hetaha, śćviardžaje jon, jaho pačali žorstka źbivać.
«Kab zachavać svaje videamateryjały ja zasunuŭ fłešku ŭ rot. Mianie pačali bić jašče bolš žorstka, ab padłohu, pa nahach, pa nyrkach. Zasunuli niejkuju brudnuju łyžku ŭ rot, sprabujučy vyciahnuć fłešku, parvali ŭsiu vopratku».
Tolki kali ŭ kabiniet zajšoŭ niechta z načalstva, z redaktaram partała pačali razmaŭlać spakojnym tonam, raskazaŭ Maruk «Našaj Nivie».
«Mnie skazali, što na pieršy raz mnie darujuć, i vypisali štraf: dźvie bazavyja vieličyni za drobnaje chulihanstva. Adnak ja nie źbirajusia pakidać heta prosta tak. Ciapier budu zdymać paboi. Ja nie asprečvaŭ toje, što pakazaŭ čałavieku ŭ cyvilnym siaredni palec. Ale za što ž źbivać mianie?» — aburajecca jon.
U toj ža čas u Leninskim RAUS Bresta «Našaj Nivie» paviedamili, što da ich taki hramadzianin nie pastupaŭ.
