Mastak Aleś Maračkin, jakomu niadaŭna zrabili apieracyju na sercy, źmiaściŭ u svaim fejsbuku vialiki list padziaki ŭsim, chto spryjaŭ i dapamahaŭ jamu ŭ ciažki momant žyćcia:
«Šanoŭnyja!
Darahija siabry!
Tak stałasia, što prablemy z maim zdaroŭjem stali viadomy častcy našaha hramadstva. Mnohija spačuvali mnie, akazvali padtrymku, pryjazdžali ŭ špital. Vykazvaju padziaku ŭsim, chto ščyra žadaŭ, kab ja najchutčej ačuniaŭ… Zaraz, dziakuj Bohu, ja vychožu z hetaha stanu. Užo Ihar, moj syn, čas ad času padvozić mianie ŭ majsterniu. Pačynaju niešta kremzać na pałatnie. Heta — maja terapija.
Časam, žyćcio nam zahadzie padaje sihnały, jakija my nia ŭ siłach svaječasova asensavać. Nie pavierycie… Pierad tym, jak trapić u špital, ja hladzieŭ film Kšyštafa Zanusi «Serce na Dłoni», dzie hałoŭnuju rolu vykonvaŭ Bahdan Stupka. I voś tabie… Kadry filma prajavilisia ŭ maim žyćci.
Skazać, što heta ŭsio ŭ minułym — nie mahu. Bo zaraz, kudy važniej dla mianie prytrymlivacca rekamiendacyj daktaroŭ. A heta dyjeta, leki i hetak dalej. Treba skazać dziakuj daktaram špitala, jakija dla mianie zrabili ŭsio mahčymaje i niemahčymaje. A heta najpierš chirurh Śpirydonaŭ Siarhiej Viktaravič i anastezijołah Šaŭrykaŭ Anton Alaksandravič, pałatny doktar Alaksandr Uładzimiravič Sajevič, dyrektar RNPC Kardyjałohija Alaksandar Hiennadzievič Mročak. Dziakujučy hetym talenavitym uračam, składanaja apieracyja prajšła paśpiachova.
Zaraz mnoj apiakujecca siamja majho syna Ihara. Paŭsiadzionna adčuvaju ichni kłopat. Razam pravodzim šmat času. Užo naviedvali vystavy ŭ Nacyjanalnym mastackim muziei. Zajmajemsia skandynaŭskim špacyram. Pałki ŭ ruki i napierad, jak praviła 2 km. u dzień.
Pišu hetyja radki napiaredadni vialikaha Śviata Dnia Voli 25 sakavika. Vinšuju ŭsich Vas. Vieru, što pryjdzie čas, i hety histaryčny dzień budzie adznačacca, jak Dziaržaŭnaje Śviata. «Biełaruś tvoj narod dačakajecca…», pisaŭ M. Bahdanovič. Niešta budzie!
Sa Śviatam! Žyvie Biełaruś!»
