Dźvie žančyny ź vioski Dabrasłaŭka Pinskaha rajona zapisali pieśniu «Lileja», jakaja stała chitom Jutuba. Ludziej z roznych krain padkuplajuć ščyraść i emacyjnaść.
A heta inšaja ich pieśnia: «Šypšyna», pierapieŭ pa-biełarusku papularnaj ukrainskaj «Smereki».
Lileja, tekst
Nie sama, nie sama
Liliju sadiła,
Nie sama, nie sama
Liliju rostiła!
Pryśpieŭ: Oj, ti ž, moja lilija,
Rosti ž, moja lilija,
Rosti ž, moja lilija,
Ti - moja lileja!
Mi udvoch, mi udvoch
Liliju sadili,
Mi udvoch, mi udvoch
Liliju rostili!
Pryśpieŭ.
Naŝo brav, naŝo brav
Mienie nievieličku?
Ciłuvav, obnimav,
Jak pieriepieličku?..
Pryśpieŭ: Oj, čomu ž ti nie prijdieš?
Mienie zamiž nie viźmieš?
Mienie zamiž nie viźmieš,
Ti - moja lileja?
Šypšyna, tekst
Na kraju siała chacina,
Šypšyna raście navokał.
Jak sustrecca mnie ź dziaŭčynaj,
Kab i nie iści daloka?
Pryśpieŭ: Oj, šypšyna,
Raskažy ty mnie, šypšyna,
Čamu ž ty raścieš la tyna,
Čaroŭna maja šypšyna?..
