Žychar vioski na ŭschodzie Sierbii cudam vyžyŭ paśla taho, jak pravaliŭsia ŭ kałodziež u čas kaladnych marazoŭ i pravioŭ tam dva z pałovaj dni pry tempieratury -20 hradusaŭ, piša VVS.
Jeździmir Milič syšoŭ z chaty ŭ piatnicu ranicaj, kab kupić pradukty da Rastva, adnak dadomu nie viarnuŭsia.
Praz 52 hadziny adnaviaskoviec Horan Markavič znajšoŭ Miliča na dnie kałodzieža hłybinioj kala piaci mietraŭ. Pa jaho słovach, Milič, mahčyma, nie ŭbačyŭ kałodzieža praz drenny zrok i zvaliŭsia ŭ jaho.
Markavič rastłumačyŭ, što jon znajšoŭ źnikłaha, kali ŭbačyŭ kala kałodzieža sumku, u jakoj była butelka čyrvonaha vina, niekalki butelek piva i kukuruznaja muka.
«Tut ja ŭzhadaŭ, što ŭ vioscy havaryli pra źnikłaha mužčynu pa imieni Jeździmir. Zatym ja pačuŭ kryki i zazirnuŭ u kałodziež. Na dnie ja ŭbačyŭ čałavieka, jaki siadzieŭ, prycisnuŭšy ruki i nohi da hrudziej», — raspavioŭ Markavič.
Pažarnyja, jakija prybyli pa vykliku, vyciahnuli źmierzłaha sielanina z kałodzieža. Akramia pieraachaładžeńnia, pry padzieńni z vyšyni Milič atrymaŭ udary i ranki.
U vyniku mocnych marazoŭ u krainach Centralnaj i Uschodniaj Jeŭropy padčas navahodnich śviataŭ zahinuli bolš za 20 čałaviek.
