Biełaruskaja piśmieńnica, łaŭreatka Nobieleŭskaj premii pa litaratury 2015 hoda, Śviatłana Aleksijevič u haściach va ŭkrainskaha žurnalista Dźmitryja Hardona parazvažała pra ścipłaha chłopca z Sankt-Pieciarburha, pra jakoha kaža ŭvieś śviet.
— Čas vykidaje takich pasrednaściaŭ. Kožny čas svaich hierojaŭ znachodzić. Niama čaho demanizavać Pucina. Sprava nie ŭ im. Havorka idzie pra kalektyŭnaha Pucina. Jon akumulavaŭ žadańni miljonaŭ ruskich ludziej: niazhodu sa źniavahaj, biednaściu. Jany čamuści nie dumajuć, što Zachad i Amieryka nie vinavatyja ŭ hetym. Impieryja tak chutka nie vytraŭlivajecca sa śviadomaści.
Śviatłana Aleksijevič adznačaje, što tak šyroka razrekłamavany Pucinym «ruski śviet» — heta była sproba znajści nibyta nacyjanalnuju ideju.
— A ŭ hety čas cichieńka razraboŭvajuć vielizarnuju krainu.
— Što budzie z Rasijaj?
— Nie viedaju. Nichto nie viedaje, što varycca ŭ ruskim katle. Usio moža być. Z-za plačej Pucina jašče strašniejšyja fihury vyhlanuć mohuć.
Poŭnaja viersija razmovy vyjdzie 5 kastryčnika.
