Rasijskaje fiederalnaje ahienctva Regnum.ru vydała čarhovy šedeŭralny artykuł pra Biełaruś. Na hety raz sajt vyrašyŭ praśviacić svaich čytačoŭ u pytańni: «Što nasamreč ujaŭlaje saboj biełaruskaja apazicyja».
Aŭtaram materyjała vystupiŭ palitołah, były zahadčyk kafiedry ideałohii i palityčnych navuk Akademii kiravańnia pry prezidencie (!) Mikałaj Mališeŭski. Nie aby-chto.
Tamu možna było čakać hruntoŭny analiz. Na samaj ža spravie prafiesijanalizmam tam i nie pachła, dyletancki ahlad z zamšełymi źviestkami.
Pierš-napierš kidajecca ŭ vočy, što ŭ lik moładzievych arhanizacyj, što dziejničajuć u Biełarusi aŭtar pieraličvaje «Zubr», «Džyns», «Kraj», Biełaruskuju partyju svabody, «Pravy aljans», jaki ci raspuścilisia ci mižvoli spynili svaju dziejnaść, časam jašče 15 hadoŭ nazad. Zdajecca, što prostaje karystańnie Huhłam dazvalaje pabačyć, kali zhadanyja arhanizacyi pravodzili niejkija akcyi ci ŭzhadvalisia ŭ ŚMI. Ale, mabyć, prostyja šlachi nie dla Mikałaja Mališeŭskaha.
Uzhadvajecca biznes, jaki padtrymlivaje «kulturnyja mierapryjemstvy biełaruskich nacyjanalistaŭ». Siarod inšaha zhadvajecca kampjutarnaja firma «Dajnova». 20 hadoŭ užo nichto nie ŭspaminaŭ «Dajnovu», kab nie Mališeŭski. Ale dobra, što zhadaŭ — kampanija sapraŭdy rabiła hodnuju spravu. Prykład dla inšych.
U pieraliku ŭ ŚMI, što pracujuć z zamiežža na Biełaruś uspaminajecca radyjostancyja «Bałtyjskaja chvala». Najmaładziejšaje pakaleńnie čytačoŭ «NN», mabyć, i čuć ničoha nie čuła pra jaje z 2002 hoda, ale voś Regnum śviata pierakanany, što radyjo ŭsio jašče viaščaje na Biełaruś.
Piša Mališeŭski taksama pra Kansultatyŭnuju radu apazicyjnych palityčnych partyj. Boža moj, kali ž heta było! Jašče padčas vybaraŭ 2001 hoda, pry padtrymcy pasła ABSIE Hansa-Hieorha Vika. Karaciej, infa daŭno sastrełaja i nie aktualnaja.
Litaralna dźvie pstryčki ŭ Google dazvolili znajści artykuł za červień 2009 hoda «Infrastruktura biełaruskaj apazicyi» na sajcie «Impieryi», jaki i loh u asnovu natatki Mališeŭskaha.
I tady, i tam pisali i pra «Bałtyjskuju chvalu», i pra «Dajnovu». Mikałaj Mališeŭski cytuje z taho materyjału cełyja abzacy tekstu, nie spasyłajučysia na aryhinał, choć toj tekst naležyć aŭtarstvu inšamu takomu ž zachodniarusu Siarhieju Šyptenku. Aŭtarskija pravy? Nie, nie čuli.
Mabyć, i hanarar spadar Mikałaj Mališeŭski atrymaŭ za svoj płahijat, jaki navat nie parupiŭsia pravieryć, vydaŭ usio za čystuju manietu.
Raźviedčyk z spadara Mališeŭskaha kuram na śmiech atrymaŭsia. Aŭtar, pišy jašče.
