Biełarus Michaił Michajłavič Žyźnieŭski staŭ treciaj achviaraj sutyknieńniaŭ na vulicy Hrušaŭskaj u Kijevie. Jon atrymaŭ ahniastrelnaje ranieńnie ŭ serca.
Michaił Žyźnieŭski naradziŭsia 26 studzienia 1988 hoda, jon nie dažyŭ niekalkich dzion da svajho 26-hodździa.
Žyźnieŭski syšoŭ z doma 11 vieraśnia 2005 hoda. Praź niekatory čas jaho abvieścili ŭ vyšuk, jaki letaś spynili, bo chłopca znajšli ŭ Kijevie.
Žyźnieŭski ŭvachodziŭ u kamandu Vitala Klička, ale pry hetym byŭ aktyvistam ukrainskaj nacyjanalistyčnaj arhanizacyi UNA-UNSO. Mieŭ mianušku «Łoki».
Siabra zabitaha ŭ Kijevie biełarusa: Michaił zajmaŭsia strajkbołam, udzielničaŭ u rycarskim ruchu
«Ja Michaiła viedaŭ hadoŭ dziesiać. Paznajomilisia, bo abodva zajmalisia strajkbołam. Pačali kantaktavać. Jon vielmi dobry čałaviek, adnosiŭsia družalubna da ŭsich. Viasioły.
Pierad Majdanam my ź im amal štotydzień bačylisia. Viedaju, što na Majdan jon išoŭ ad «Moładzi Kličko», byŭ siabram hetaj arhanizacyi.
Jašče razam ź im udzielničali ŭ rycarskim ruchu.
Ja viedaju, što Michaił — biełarus. Ale jon vielmi daŭno žyŭ u Kijevie. Viedaju, što časam jon jeździŭ na radzimu. Ale pra Biełaruś my ź im, na žal, nie razmaŭlali», - kaža siabra Michaiła Žyźnieŭskaha Jaŭhien.
Źmicier Pankaviec
Byłaja hramadzianskaja žonka zahinułaha biełarusa: Jon usim pradstaŭlaŭsia jak Loša
«Naša Niva» rasšukała byłuju hramadzianskuju žonku zahinułaha ŭ Kijevie biełarusa Michaiła Žyźnieŭskaja.
«Jon byŭ vielmi dobry čałaviek, u pryncypie, pra kiepskaje ŭžo havaryć nie maje sensu.
Jon byŭ siabram biełacarkoŭskaj supołki UNA-UNSO. U Biełaj Carkvie pra jaho nichto kiepskaje ničoha skazać nie moh. Jon usim pradstaŭlaŭsia jak Loša, ja viedała jaho sapraŭdnaje imia, ale jon prasiŭ nikomu jaho nie raskazvać.
Viedaju, što Michaił vyjechaŭ ź Biełarusi, bo ŭ jaho byli niejkija prablemy z zakonam, ale jamu ŭdałosia dakazać svaju nievinavataść. Mnie zdajecca, što jon bolej adčuvaŭ siabie ŭkraincam, čym biełarusam.
Jon mnie kazaŭ, što sirata. Ale jahonyja siabry śćviardžajuć, što jon prosta nie stasavaŭsia sa svaimi baćkami.
Kali my žyli razam, to jon pracavaŭ na meblevaj fabrycy ŭ Biełaj Carkvie, potym ustaloŭvaŭ vokny ŭ damach», — raskazała «Našaj Nivie» Julija.
Źmicier Pankaviec
Raspaviadajuć siabry i znajomyja:
Alaksandar Pančanka: «Jon byŭ bajcom UNA-UNSO, davoli śmiełaja i jaskravaja asoba. Choć ja jaho niadoŭha viedaŭ, ale jon pakinuŭ paśla siabie dobryja ŭspaminy.
Praz toje, što jon byŭ z UNSO, kantaktaŭ nie razhałošvaŭ. Viedaju tolki, što jon rodam z Homiela i što tam jaho rodnyja. Apošni čas žyŭ i pracavaŭ u Kijevie i Biełaj Carkvie».
«Va UNSO jaho viedali jak Alaksieja, choć najbolš nazyvali pseŭdanimam — Łoki. Sapraŭdnaha imia jon praktyčna nikomu nie kazaŭ, tamu nia viedaju, ci sapraŭdy jaho zvali Michaił».
«Byŭ u samaabaronie Majdanu, achovie abjektaŭ Majdanu, dapamahaŭ u pracy UNSO na Majdanie, taksama dziažuryŭ u namiotach, davaŭ interviju žurnalistam. Byŭ adnym z najaktyŭniejšych aktyvistaŭ UNSO na Majdanie. Vielmi adkazny i enerhičny čałaviek, adroźnivaŭsia vysokaj kamunikabelnaściu i ŭvieś čas mieŭ dobry nastroj.
Vital Łukjančuk: «Pražyvaje ŭ Biełaj Carkvie. Pra jaho jak pra čałavieka možna skazać šmat čaho dobraha. Jon metanakiravany, upeŭnieny ŭ sabie, zaŭždy mieŭ patryjatyčnyja pohlady, zachaplaŭsia sportam. Najbolš jamu padabalisia ekstremalnyja vidy sportu…»
Alaksandar Pančanka: «Jon palityčny emihrant ź Biełarusi. Vyjechaŭ, kali jašče byŭ małady, zdajecca, u 18 hadoŭ. Ja ciapier nie pryhadaju, čamu, ale jon kazaŭ — praz novy vitok palityčnaha cisku. Jamu pahražała turma za jahonuju dziejnaść, tamu jon i jašče adzin čałaviek vyjechali. Na žal, ja tak i nie pahavaryŭ ź im detalova na hetuju temu».
***
Jak paviedamiŭ pres-sakratar Ukrainskaj nacyjanalnaj asablei (UNA-UNSO) Siarhiej Čumak, zabity biełarus naležyŭ da ich arhanizacyi. Jon pražyvaŭ va Ukrainie ŭžo 10 hadoŭ.
Pa śviedčańniach ludziej, jakija byli pobač ź Michaiłam, bajavaja kula trapiła chłopcu ŭ serca. Jon znachodziŭsia ŭ rajonie vulicy Hrušeŭskaha. A 8 ranicy jaho pryvieźli ŭ miedustanovu – tady ŭžo puls u jaho nie pramacvaŭsia. Užo a 10 hadzinie ranicy cieła Žyźnieŭskaha zabrali supracoŭniki milicyi. I ciapier jahonyja siabry nie mohuć vyśvietlić, dzie cieła zabitaha znachodzicca.
